Προβολή ταινίας "Οι Μέρες Της Αφθονίας Σας Είναι Μετρημένες"

Αυτή την Παρασκευή θα προβληθεί στην Μεσοποταμία  η ταινία: "Οι μέρες της αφθονίας σας είναι μετρημένες"

Από την ελευθεροτυπία.

ΚΡΙΤΙΚΗ: ΝΙΝΟΣ ΦΕΝΕΚ ΜΙΚΕΛΙΔΗΣ

* The Edukators. Γερμανία, 2004. Σκηνοθεσία: Χανς Βαίνγκάρτνερ. Σενάριο: Καταρίνα Χελντ, Χανς Βαϊνγκάρτνερ. Ηθοποιοί: Ντάνιελ Μπρουλ, Γιούλια Γεντς, Στάιπ Ερσεγκ, Μπούργκχαρτ Κλάουσνερ. Διάρκεια: 127 λεπτά.

*** Δυο ιδεαλιστές νεαροί προσπαθούν να «εκπαιδεύσουν» τους πλούσιους, σε μια σάτιρα των νεαρών αναρχικών-επαναστατών που αρνούνται να δουν τη σημερινή πραγματικότητα, εξακολουθώντας να ζουν σε μια περασμένη εποχή.



Οι δύο εικοσάρηδες αναρχικοί ήρωες της γερμανικής αυτής ταινίας, την οποία πρωτοείδαμε στις Κάνες, δημιουργούν μια ομάδα «Εκπαιδευτών», που μπαίνει σε βίλες πλουσίων όταν οι ιδιοκτήτες τους λείπουν και αλλάζει τη θέση των επίπλων, αφήνοντας ένα σημείωμα που τους λέει πως οι μέρες της αφθονίας τους είναι μετρημένες, με στόχο να τους κάνουν να ανησυχήσουν για τον τρόπο ζωής τους και το μέλλον τους.

Η όμορφη φιλενάδα τού ενός, που αρχικά αγνοεί τις δραστηριότητές τους, τελικά θα τις ανακαλύψει και θα συμμετάσχει για να εκδικηθεί έναν πλούσιο επιχειρηματία για προσωπική της υπόθεση. Μόνο που αυτή η τελευταία τους «επιχείρηση» πάει στραβά και αναγκάζονται να απαγάγουν τον επιχειρηματία, κρατώντας τον όμηρο σε ένα απομονωμένο σπίτι στο βουνό.

Η διάρκεια της παραμονής τους εκεί κι οι συζητήσεις τους με τον όμηρό τους, τους δίνουν την ευκαιρία να αντιμετωπίσουν τις θέσεις τους και τις αξίες τους, αλλά και τις σχέσεις τους και να ανακαλύψουν πως πίσω από τον «όμηρο» κρύβεται ένας άνθρωπος που κάποτε ήταν κι ο ίδιος αναρχικός... Βέβαια, πολλά απ' όσα λέγονται είναι γνωστά και έχουν καταντήσει κλισέ, ο σκηνοθέτης όμως αντιμετωπίζει το θέμα του με ειλικρίνεια, σκιτσάροντας πειστικά τους χαρακτήρες, διανθίζοντας τον διάλογό του με ειρωνεία και σατιρική διάθεση και προσφέροντάς μας ένα απρόσμενο, έξυπνο φινάλε και αποσπώντας εξαιρετικές ερμηνείες από τους ηθοποιούς του, ιδιαίτερα τον Ντάνιελ Μπρουλ (στον ρόλο του ιδεαλιστή αναρχικού Γιαν), που είχαμε απολαύσει στο «Goodbye Lenin».

Δηλώσεις του σκηνοθέτη Hans Weingartner 

Πολλοί νέοι επιθυμούν μια ριζοσπαστική πολιτική αλλαγή, ωστόσο υπάρχει έλλειψη νέων πολιτικών προτάσεων. Ζούμε σε μια κοινωνία τόσο ατομιστική που η ιδέα της συλλογικής δράσης είναι αδιανόητη. Η ταινία The Edukators αφηγείται την ιστορία της αντίστασης -μια ιστορία ποιητικής αντίστασης. Υπάρχουν πολλές θεματικές συνιστώσες στην ταινία, όμως αυτή που κυριαρχεί είναι η θεματική της επανάστασης, της εξέγερσης. Για την γενιά μου το πρόβλημα είναι ότι δεν γνωρίζουμε πως να μεταφράσουμε την επιθυμία μας για επανάσταση σε δράση: δεν γνωρίζουμε πως να αγωνιστούμε ενάντια στο σύστημα. Σήμερα ζούμε σε μια κοινωνία όπου η επανάσταση έχει πωλητήριο. 

(...) Στα είκοσί μου, ήμουν σαν τους ήρωες της ταινίας. Ένας θυμωμένος νεαρός, που ήθελε να ουρλιάξει «Επανάσταση!», «Αλλάξτε τον κόσμο!». Δεν παλεύαμε ως θύματα αδικίας, ή για κάποια αλλαγή θεσμού: νιώθαμε ότι όλο το σύστημα ήταν λάθος. Ήταν κακό για τους εκμεταλλευόμενους και κακό για τους εκμεταλλευτές. Δεν ήταν μόνο ότι ήταν άδικο, αλλά ήταν αποξενωμένο από όλους. Όλοι οι φίλοι μου ένιωθαν το ίδιο αλλά κανείς δε βρήκε κάποια πολιτική ομάδα που να του ταίριαζε ώστε να ενταχθεί. Δε θέλαμε να στρατευτούμε πολιτικά.

(...) Πάντα ενδιαφερόμουν για τον κοινωνικά συνειδητοποιημένο κινηματογράφο. Θαυμάζω τον Μάικλ Μουρ, τον Μάικ Λι και τον Κώστα Γαβρά. Το The Edukators είναι μια ταινία που σκοπό έχει την πολιτική αλλαγή, αλλά δε δίνει καμία έτοιμη, ξεκάθαρη απάντηση, γιατί δεν υπάρχουν τέτοιες απαντήσεις να δώσει κανείς. Το The Edukators είναι μια ταινία για τα δέκα τελευταία χρόνια της ζωής μου που ήθελα να είμαι μέρος μιας πολιτικής κίνησης και ποτέ δεν έβρισκα μία που να λειτουργούσε.

(...) Ένα άλλο θέμα της ταινίας είναι η απελευθέρωση από τους φόβους. Είναι σημαντικό να καταφέρουμε να κατευνάσουμε το άγχος μας, να σταματήσουμε να ανησυχούμε για την ασφάλεια και την προστασία μας. Η ελευθερία είναι πιο δυνατή από την ασφάλεια, αλλά και πιο συναρπαστική. Ανταμείβει καλύτερα. Εχω μια περίεργη αίσθηση του τι σημαίνει να είσαι ανθρώπινος. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι είναι νομάδες. Πρέπει να είναι ελεύθεροι. Και σήμερα, πολλοί λίγοι είμαστε.

(...) Σε μια ταινία όπως το The Edukators, όλα εξαρτώνται από τους ηθοποιούς. Η κάμερα πρέπει να τους ακολουθεί, ώστε να μοιάζει ότι αυτοί καθορίζουν τη φόρμα του κάθε πλάνου. Πρέπει να μοιάζουν και να νιώθουν ελεύθεροι να κινηθούν όπως θέλουν. Η θέση της κάμερας δεν μπορεί ποτέ να καθορίσει τι κάνουν. Αυτή η αντίληψη ταιριάζει με τη ροπή της ταινίας προς την ελευθερία, τον αυθορμητισμό και τη χαρά.

(...) Οι νέοι άνθρωποι είναι από τη φύση τους επαναστάτες. Οι περισσότερες επαναστάσεις έγιναν από νέους γιατί εκεί εστιάζεται όλη η ενέργεια. Αγνή ενέργεια. Η κοινωνία χρειάζεται αυτή την ενέργεια για να εξελιχθεί και να ανανεωθεί. Κάποιος πρέπει να αμφισβητεί όσα πρέπει να αμφισβητούνται, ώστε ότι είναι καλό επιβιώνει και ότι είναι λιγότερο καλό αλλάζει. Αλλά πού βρίσκετε τώρα όλη η ενέργεια; Θέλω οι άνθρωποι να βγαίνουν από το The Edukators και να τους πιάνει το επαναστατικό τους. Μην περιφέρεστε απλώς! Επαναστατήστε! Έχει πλάκα.

(δηλώσεις στις σημειώσεις για την παραγωγή της ταινίας και σε συνέντευξη τύπου κατά την διάρκεια του Φεστιβάλ Καννών 2004)