Δευτέρα 21 Ιουλίου 2014

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τη Γάζα και πορεία προς τα γραφεία της ΕΕ – Τρίτη 22 Ιουλίου, 7 μμ, Σύνταγμα

Λόγω των γεγονότων με τη Γάζα, αύριο Τρίτη 22 Ιουλίου
αντί της συνέλευσης βρισκόμαστε στο σταθμό του ΗΣΑΠ του
Μοσχάτου στις 6.30 το απόγευμα, για να συμμετάσχουμε στην
συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τη Γάζα, που γίνεται στο Σύνταγμα.
Ας είμαστε εκεί, είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε.

Αναδημοσίευση από το 3point «Το πιο όμορφο γκολ δεν το έχουμε ζήσει ακόμα…»

Από το 3point






Το Μουντιάλ τελείωσε, τα ποδοσφαιρικά βράδια έμειναν ορφανά –για λίγο καιρό τουλάχιστον, μιας και η νέα σεζόν είναι προ των πυλών- ωστόσο η κουβέντα, η προσμονή, η αγάπη για το σπορ αλλά και η βαθιά αναζήτηση της αμφίδρομης επιρροής που ασκεί και δέχεται μέσα από την ίδια την κοινωνία, παραμένει πάντα ζωντανή.
Αυτό ήταν άλλωστε και το κεντρικό θέμα συζήτησης στην εκδήλωση που διοργάνωσε η «Κίνηση Πολιτών Μοσχάτου», στο «Σπίτι της Μεσοποταμίας», το βράδυ της Κυριακής (20/7) και στην οποία έδωσαν το παρών άνθρωποι που ασχολούνται ή ασχολήθηκαν επαγγελματικά με το χώρο, αλλά και άλλοι που δεν είχαν την τύχη να οσμιστούν τη μυρωδιά της θερμαντικής κρέμας στα αποδυτήρια μιας ομάδας, αλλά έμαθαν να αγαπούν τα τερτίπια της στρογγυλής θεάς, χωρίς να ρωτούν, να αμφιβάλλουν, να αμφισβητούν.
20140720_194949

Με μοναδικό κίνητρο την ανιδιοτελή αγάπη για το άθλημα, που τελικά είναι μέρος της ίδιας μας της ζωής, όντας ψηλά στη λίστα με τα δευτερεύοντα πιο σημαντικά πράγματα, που μας κάνουν ευτυχισμένους.
Το εναρκτήριο λάκτισμα από τον… Ντιέγκο
Η εκδήλωση έλαβε χώρα στο Μοσχάτο (Πλάτωνος 13) και ξεκίνησε με την προβολή (της μικρής έκδοσης) του ντοκιμαντέρ του Εμίρ Κουστουρίτσα, για τη ζωή του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Του μεγαλύτερου –ίσως- ποδοσφαιριστή που εμφανίστηκε ποτέ και που έμεινε στην ιστορία για την ποδοσφαιρική του κλάση, αλλά και την εξωγηπεδική του δραστηριότητα. Και ασφαλώς δεν είναι μόνον η εξάρτηση από την κοκαΐνη, αλλά η ίδια του η πολιτική στάση απέναντι στα προβλήματα που αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει ο λαός της λατινικής Αμερικής και δη της Αργεντινής και της Κούβας, καθώς και η εμπορευματοποίηση του προϊόντος που λάτρεψε και μέσω αυτού λατρεύτηκε, από την παγκόσμια ομοσπονδία ποδοσφαίρου.

20140720_205958

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ο Ντιέγκο έχει καταφερθεί ανοιχτά εναντίον της FIFA, του Γιόσεπ Μπλάτερ αλλά και του Ζοάο Χαβελάνζ, με αφορμή την γενικότερη στάση της ομοσπονδίας, στην πολυεθνική πολιτική που διατηρεί και εφαρμόζει στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, απαλλοτριώνοντας την αυθεντική κουλτούρα του αθλήματος, που γεννήθηκε στις φτωχογειτονιές της Αγγλίας και της Σκωτίας, κατά την περίοδο της βιομηχανικής επανάστασης.
Πάνελ με θέα… «στρογγυλή»
Το τέλος του ντοκιμαντέρ που ξεκίνησε λίγο πριν από τις 21:00 και διήρκησε κάτι λιγότερο από μία ώρα, ακολούθησε συζήτηση μεταξύ των παρευρισκόμενων και τεσσάρων ανθρώπων που σχετίζονται με το αντικείμενο, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.
Ο λόγος για τον παλαίμαχο ποδοσφαιριστή του Εθνικού Αστέρα και της Προοδευτικής, Νίκο Μάλλιαρη (συνδικαλιστής και διοικητικός παράγοντας πλέον, έχοντας αναλάβει κοινωνικές και πολιτιστικές πρωτοβουλίες στο χώρο του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού γενικότερα), τον δημοσιογράφο Διονύση Ελευθεράτο, τον –μεταξύ άλλων, γεννημένο και μεγαλωμένο στην Αργεντινή- Κώστα Ήσυχο (μέλος Π.Γ ΣΥΡΙΖΑ, Υπέθυνος Εξωτ. Πολιτικής και Άμυνας) και τον Πέτρο Κακολύρη (συγγραφέας, εκδότης, πρώην αντιπρόεδρος του συλλόγου μεταμοσχευμένων καρδιάς).

20140720_214202

Στην εκδήλωση δεν κατάφερε να δώσει το παρών και ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής Χουάν Ραμόν Ρότσα, για προσωπικούς λόγους που τον απέτρεψαν κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή. Ωστόσο πριν από την έναρξη της συζήτησης, διαβάστηκε μήνυμα του πρώην παίκτη και προπονητή του Παναθηναϊκού, αλλά και συμπαίκτη του Μαραντόνα στην Μπόκα Τζούνιορς, με τους ειλικρινείς χαιρετισμούς του προς την ομήγυρη καθώς και την επιφύλαξη για επανόρθωση εν μέσω της παρουσίας του, σε μελλοντική εκδήλωση.
Η σχέση του ποδοσφαίρου με την πολιτική, την τέχνη, την εξουσία
Η συζήτηση κράτησε περισσότερο από δύο ώρες και δεν είναι τυχαίο ότι αναλώθηκε γύρω από τη σχέση και τη σύνδεση του αθλήματος με την πολιτική, αλλά και τις επιπτώσεις της στην καθημερινότητα της κοινωνίας. Γι` αυτό άλλωστε έγινε ειδική μνεία στην απουσία του κόσμου από τις ελληνικές εξέδρες, την έξαρση φασιστικών φαινομένων μέσα στις τάξεις των οργανωμένων οπαδών, αλλά και την αντίδραση από τη μεγαλύτερη μερίδα τους, με πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα την ομοβροντία αντιδράσεων μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα από φασίστες στο Κερατσίνι, αλλά και τις αντιδράσεις οπαδών του ΠΑΟΚ (κυρίως) και άλλων ομάδων της Βορείου Ελλάδας, κατά της εταιρίας «Ελληνικός Χρυσός».
Εξάλλου, εκφράστηκε και η δυσφορία για την εμπορευματοποίηση και εκμετάλλευση των ομάδων από επιχειρηματικά συμφέροντα άκρως ιδιοτελών σκοπών, αλλά και η έκδηλη ανησυχία για την αντιμετώπισή τους. Παράλληλα, ιδιαίτερη αναφορά έγινε και στον όρο «no politica», σε μια κοινωνία που τα πάντα είναι πολιτική και ιδιαίτερα η προαναφερθείσα φράση.

20140720_195049

Διατυπώθηκε μάλιστα και η δυνατότητα επανάκτησης και ενεργοποίησης της νεολαίας –κυρίως- που εξακολουθεί να γεμίζει τις εξέδρες –έστω και στα πέταλα των γηπέδων-, αλλά και η άμεση ανάγκη της σύνδεσής της με τα κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζει, καθώς βέβαια και την εύρεση της χρυσής τομής, που θα την επαναφέρει στην πρώτη γραμμή των αγώνων.
Όχι πίσω από το τερέν, αλλά κυρίως πίσω από τα πλακάτ, τα πανό και κυρίως μπροστά σε όλους όσοι θέλουν να την εκμεταλλευτούν, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που καπηλεύονται την αγάπη τους για τον σύλλογο που υποστηρίζουν, μέσω του οποίου επιχειρούν να τη χειραγωγήσουν.
Η μπάλα στη μικρή περιοχή
Στο κλείσιμο της εκδήλωσης, δεν ακούστηκαν χειροπιαστές λύσεις, έτοιμες να υλοποιηθούν από την επόμενη μέρα. Ωστόσο το γενικότερο κλίμα και η αίσθηση που επικράτησε, ήταν πως δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για τη δημιουργία της κλασικής ευκαιρίας μπροστά από τα αντίπαλα γκολπόστ, φέρνοντας πλέον τη μπάλα στη μικρή περιοχή του αντιπάλου. Το μόνο που μένει, είναι να μην χαθεί το μομέντουμ.
Γιατί τελικά, το ομορφότερο γκολ δεν το έχουμε ζήσει ακόμα…

Πέμπτη 17 Ιουλίου 2014

(Το πιο όμορφο γκολ δεν το εχουμε ζήσει ακόμα...) Χουάν Ραμόν Ρότσα, Νίκος Μάλλιαρης Διονύσης Ελευθεράτος, Κώστας Ήσυχος την Κυριακή 20/07 - 20:00 στην Μεσοποταμία - Το Μουντιάλ τελείωσε, ας μιλήσουμε για το ποδόσφαιρο - Προβολή του Ντοκιμαντέρ - Maradona - του Kusturica.

Το πιο όμορφο γκολ δεν το έχουμε ζήσει ακόμα...

Το Μουντιάλ τελείωσε...
Την Κυριακή 20 Ιουλίου στις 8 μ.μ., στο σπίτι της Μεσοποταμίας, Πλάτωνος 13 στο Μοσχάτο
βλέπουμε το ντοκιμαντέρ του Εμίρ Κοστουρίτσα για τον Μαραντόνα και συζητάμε με τους παλαίμαχους ποδοσφαιριστές
Χουάν Ραμόν Ρότσα, Νίκο Μάλλιαρη
τον δημοσιογράφο Διονύση Ελευθεράτο
και τον Κώστα Ήσυχο για την σχέση του ποδοσφαίρου με την πολιτική, την λογοτεχνία, την εξουσία...


Πέμπτη 10 Ιουλίου 2014

Cine Μεσοποταμία - IN TIME - Προβολή Σάββατο 12/07 στις 21.00

Το 2161, το χρήμα έχει εξαφανιστεί και την θέση του έχει πάρει ο χρόνος. Οι άνθρωποι γερνούν μέχρι τα εικοσιπέντε και ύστερα έχουν την ίδια φυσική παρουσία μέχρι να πεθάνουν. Τότε αρχίζει και λειτουργεί το ενσωματωμένο ρολόι στο χέρι τους, που αρχικά τους δίνει ένα χρόνο ζωής. Έτσι, είναι υποχρεωμένοι να δουλεύουν για να κερδίζουν έξτρα χρόνο, που όμως ξοδεύουν για να αγοράσουν τροφή, για να επιβιβαστούν στο λεωφορείο, για να πληρώσουν τα χρέη. Στο γκέτο, τα ρολόγια σταματούν διαρκώς, αφού οι κάτοικοί του συνήθως δεν έχουν περισσότερη από μια μέρα για να ξοδέψουν. Στις πλούσιες συνοικίες πάλι, οι άνθρωποι έχουν πάνω από χίλια χρόνια ο καθένας, διατηρώντας την δυνατότητα να ζήσουν για πάντα.
Ο Will Salas (Justin Timberlake) μένει με την μητέρα του και δουλεύει στο εργοστάσιο. Μαζί με όλους τους συντοπίτες του στο γκέτο έχει συνηθίσει να τρέχει και να κοιτάζει διαρκώς το χέρι του. Μέχρι που μια μέρα σώζει ένα πλούσιο που έχει κατέβει στο γκέτο για να αυτοκτονήσει. Εκείνος του χαρίζει πάνω από έναν αιώνα και αργότερα πέφτει από τη γέφυρα. Μετά από τον θάνατο της μητέρας του, ο Will αποφασίζει να περάσει όλα τα επίπεδα για να φτάσει στην πλουσιότερη συνοικία, το New Greenwich, με σκοπό να κατακτήσει τα πάντα. Η ανάμειξή του όμως στην αυτοκτονία του πλούσιου ευεργέτη του φέρνει τους 'χρονομπάτσους' στο κατόπι του. Μαζί με την γοητευτική κόρη του ζάμπλουτου Philippe Weis (Vincent Kartheiser) ξαναγυρνά στο γκέτο και γίνεται παράνομος στην προσπάθειά του να ανατρέψει το σύστημα...
Όταν κάτι είναι εύστοχο, δε πα να 'ναι αδέξιο και βολεμένο, τότε δεν μπορεί παρά να σου 'μιλήσει'. Ο Andrew Niccol κάνει την δική του κριτική στο υπάρχον σύστημα, μέσω της επιστημονικής φαντασίας, και στην συνωμοσία εναντίον του ανθρώπου, που θέλει τους έχοντες και κατέχοντες να επιβιώνουν εις βάρος των φτωχών και αδύναμων. Η ιδέα της αντικατάστασης του χρήματος με τον χρόνο είναι ευφυέστατη, αφού ούτως ή άλλως "ο χρόνος είναι χρήμα". Ο χρόνος μας είναι πολύτιμος και συνήθως σπαταλιέται σε ανούσια πράγματα. Όμως το tagline της ταινίας το λέει καθαρά: "Μια μέρα είναι αρκετή". Πώς θα σαν φαινόταν εάν ζούσατε την κάθε σας μέρα σαν να είναι η τελευταία σας; Και πώς θα σας φαινόταν εάν ζούσατε για πάντα; Η θνησιμότητα στον άνθρωπο είναι συνώνυμη της ύπαρξης. Χωρίς αυτήν, η εξέλιξη δεν θα υπήρχε και όλοι θα βρισκόμασταν εγκλωβισμένοι σε ένα σύστημα ή μια κατάσταση, που στην καλύτερη περίπτωση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί στάσιμη. Αν όμως το σήμερα είναι το μόνο που έχουμε, τότε η δημιουργία είναι αναπόφευκτη.
Γιατί άραγε κάποιοι έχουν περισσότερα από άλλους; Δεν είναι σίγουρα ικανότεροι. Απλά είναι πιο άπληστοι. Ο απεριόριστος χρόνος, που έχουν οι πλούσιοι στο «In Time», αποκαλύπτει τον στυγνό ατομικισμό και την απάνθρωπη φύση των κοινωνικών συστημάτων. "Who wants to live forever?" ρωτάνε με ευστοχία οι Queen, για να απαντήσουν αργότερα: "Forever is our today". Περίμενα να το ακούσω στο background σε πολλές σκηνές, αλλά δυστυχώς δεν μου έκαναν το χατίρι. Όμως ζωγραφίζει μια εικόνα για την ταινία. Φτωχοί που εξοντώνονται με δόλο, πλούσιοι που θέλουν να ζήσουν για πάντα έχοντας όλες τις ανέσεις και τα διαφορετικά επίπεδα διαβίωσης, επαναφέρουν το αποτυχημένο "Separate but equal". Κάτι που φυσικά δεν ισχύει.
Η ιστορία του Will και της Sylvia θυμίζει ελάχιστα σύγχρονους «Bonnie and Clyde» και «Natural Born Killers», κάτω από την μάσκα του Ρομπέν των Δασών. Αποδεικνύουν πως η αλλαγή είναι μόνο μια ιδέα, που δεν είναι δύσκολο να υλοποιηθεί. Η άρχουσα τάξη δεν πρέπει να είναι στην κορυφή για πολύ. Όταν, προς το τέλος της ταινίας, η εξέγερση έχει πάρει το δρόμο της, οι 'χρονομπάτσοι' παρακολουθούν το σύστημα να καταρρέει και δείχνουν να τα έχουν εντελώς χαμένα. Κάποιος ρωτάει: "Τι κάνουμε τώρα;". Η απάντηση καταδεικνύει αυτό που θα έπρεπε να είχαν την αξιοπρέπεια να κάνουν πολλοί γνωστοί μας: "Πάμε σπίτι μας"...
Δεν ξέρω αν φταίει η παρουσία του εξαιρετικού, για άλλη μια φορά, Cillian Murphy ή αν όντως φέρνει κάπως, αλλά η ταινία μου θύμισε το «Inception», με τα διαφορετικά επίπεδα και την έντονη αντίστροφη μέτρηση. Ο Andrew Niccol πάντως δεν ξεφεύγει πολύ από το μενού του «Gattaca» και μας χαρίζει μια ταινία, όσον αφορά στην αλλαγή του συστήματος και την ανατροπή των κανόνων, παρόμοια με το «The Adjustment Bureau» του George Nolfi. Η αλήθεια είναι πως το «In Time» υστερεί σε ποιοτική διάρκεια, έχοντας νεκρά διαστήματα και βολικές μεταβάσεις από την μια σκηνή στην άλλη. Η αδεξιότητά του ορισμένες φορές είναι τόσο μεγάλη, που βρίσκεσαι στο τσακ να χάσεις το ενδιαφέρον σου. Όμως η ιστορία δεν σε αφήνει. Είναι και η εποχή βλέπεις...



Σάββατο 5 Ιουλίου 2014

Κυριακή 6 Ιουλίου Γενική Συνέλευση της Μεσοποταμίας 12.00 - 14.00 για τον μήνα Ιούλιο

Φίλες και φίλοι,


η Γενική Συνέλευση των μελών και φίλων της Μεσοποταμίας για τον μήνα Ιούλιο θα πραγματοποιηθεί αυτή την Κυριακή 6 Ιουλίου από τις 12.00΄ έως τις 14.00΄ μ.μ.
στο Σπίτι της Μεσοποταμίας, Πλάτωνος 13, στο Μοσχάτο.

Θα συζητήσουμε τον προγραμματισμό των δράσεων μας για το επόμενο διάστημα.
Η Μεσοποταμία θα συμμετέχει στις εκδηλώσεις "240 χιλιόμετρα για τον αιγιαλό".
Καλό θα είναι να βρεθούμε όσο περισσότεροι γίνεται, να βοηθήσουμε
και στην οργάνωση και στο στήσιμο της δικής μας παρουσίας.

Η ημερήσια διάταξη είναι ανοιχτή.
Οι εργασίες της Συνέλευσης είναι, όπως πάντα, ανοιχτές σε όλες και όλους.
Η Γραμματεία
www.mesopotamia.gr