Άρθρο Ελευθεροτυπίας για την Μεσοποταμία

«Μεσοποταμία» για να έχουν παραλία

Η επιθυμία μιας ομάδας κατοίκων της περιοχής ν' ασχοληθούν με τα κοινά μέσω ενός διαφορετικού τρόπου και το μεγάλο πρόβλημα της πόλης τους, που ονομαζόταν «Παραλία Μοσχάτου», τους οδήγησε το 2004, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, στη δημιουργία της Κίνησης Πολιτών Μοσχάτου «Μεσοποταμία». 

Το όνομά της προέκυψε από την ιδέα ενός κατοίκου της περιοχής, με τη σκέψη ότι το Μοσχάτο ορίζεται από δύο ποτάμια, τον Ιλισό και τον Κηφισό, και έτσι η Κίνηση βαφτίστηκε «Μεσοποταμία». 

Είναι υπερκομματική, άτυπη, χωρίς καταστατικό, υπάρχουν μέλη και μια γραμματεία με συντονιστικό ρόλο. Ένα από τα ενεργά μέλη της, ο δάσκαλος Χάρης Παπαδόπουλος, κάτοικος της περιοχής, που χρόνια τώρα ανακατεύεται με τα κοινά. 

«Με τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας θέλαμε να ασχοληθούμε. Μέσα από αυτή τη διάθεση φτιάξαμε τη "Μεσοποταμία". Εκ των πραγμάτων όμως προέκυψε το θέμα της οικολογίας. Ο μείζων άξονας της παρουσίας μας και της δράσης μας αφορά τα οικολογικά ζητήματα, τους ελεύθερους χώρους κ.λπ.» εξηγεί ο κ. Παπαδόπουλος. 

Τα πέντε αυτά χρόνια δράσης της η «Μεσοποταμία» στηρίζεται και λειτουργεί με μια σταθερή ομάδα ανθρώπων, που από την ίδρυσή της και μετά διευρύνθηκε, αλλά για μια πόλη 30-40 χιλιάδων κατοίκων, όπως είναι το Μοσχάτο, και για ζητήματα τόσο ουσιαστικά, ο κ. Παπαδόπουλος θα περίμενε, όπως λέει, μεγαλύτερη απήχηση. Οι δράσεις της Κίνησης γίνονται γνωστές μέσω e-mail ή και τηλεφωνικά, με αποδέκτες πάνω από 350 άτομα, που δεν είναι αναγκαστικά μόνο Μοσχατιώτες. «Όποιος θέλει να βοηθήσει, μπορεί να βάλει ένα χεράκι. Δεν είμαστε πολιτική κίνηση. Είμαστε ανοιχτοί σε όλους». 

Όσο για τις ηλικίες που δείχνουν ενδιαφέρον και δραστηριοποιούνται; Συνήθως άνθρωποι άνω των 35 αλλά, όπως αναφέρει ο κ. Παπαδόπουλος, τον τελευταίο χρόνο μέσα από δραστηριότητες έχουν προσεγγίσει και νεότερες ηλικίες.

Ο αγώνας που έδωσαν και που εξακολουθούν να δίνουν για την παραλία του Μοσχάτου ήταν και είναι μια από τις βασικές δραστηριότητες της Κίνησης. 

«Στο Μοσχάτο υπάρχει ένα συγκεκριμένο πρόβλημα. Είμαστε παραλιακός δήμος αλλά χωρίς να έχουμε θάλασσα. Υπάρχει μια παραλία στην οποία ο κόσμος δεν έχει πρόσβαση. Η λογική μας λοιπόν όταν ξεκινήσαμε δεν ήταν πού ανήκει αυτή η παραλία. Εκείνο που μας ενδιέφερε και γι' αυτό παλέψαμε ήταν να μη χτιστεί τίποτα σ' αυτή. Να γίνει ανάσα ζωής για τα παιδιά μας, πάρκο με ψηλά δένδρα. Είχαν προγραμματίσει να κάνουν ολυμπιακά έργα, τα οποία για διάφορους λόγους δεν υλοποιήθηκαν. Έτσι, η παραλία του Μοσχάτου, 240 με 250 στρέμματα, παραμένει σήμερα ένα οικόπεδο γεμάτο μπάζα. Το γεγονός και μόνο ότι διασώθηκε και δεν χτίστηκε τίποτε σε αυτή και παίζεται ακόμα το τι θα γίνει δικαιώνει την ύπαρξή μας». 

Τι άλλο κάνει η «Μεσοποταμία;» Για τρίτη χρονιά φέτος έξι εκπαιδευτικοί παραδίδουν μαθήματα ελληνικών δύο φορές την εβδομάδα σε 25 μετανάστες. Κάθε 15 μέρες γίνεται στο στέκι της Κίνησης προβολή ταινιών μικρού μήκους Ελλήνων σκηνοθετών, πάντα με την παρουσία του σκηνοθέτη, ενώ πραγματοποιούνται λογοτεχνικές βραδιές, εκδηλώσεις με συζητήσεις, ποδηλατοδρομίες κ.ά. 

«Αν λειτουργούσαν οι τοπικές αυτοδιοικήσεις όπως θα έπρεπε, σωστά και με ανοιχτόμυαλους ανθρώπους, όλα αυτά που κάνει ας πούμε τώρα η "Μεσοποταμία" θα μπορούσε άνετα και εύκολα να τα κάνει ο δήμος. Επειδή όμως ο κόσμος βλέπει ότι οι δήμοι πνίγονται στη γραφειοκρατία ή κοιτάζει ο καθένας πώς θα εξασφαλίσει την επανεκλογή του, αποφασίζει να κάνει κάτι μόνος του, μέσα από δικές του πρωτοβουλίες». Αυτή είναι η εξήγηση που δίνει ο κ. Παπαδόπουλος στο φαινόμενο που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια δημιουργίας πολλών τέτοιων οργανώσεων.