Τοποθέτηση του εκπροσώπου της κίνησης πολιτών Μοσχάτου

Τοποθέτηση του εκπροσώπου της κίνησης πολιτών Μοσχάτου «Μεσοποταμία» Μπάμπη Μπιλίνη στο ανοικτό δημοτικό συμβούλιο 29/6/09

 Η Παραλία του Μοσχάτου στα νύχια της ιδιωτικής εκμετάλλευσης

(Ο Δήμος για την Παραλία: Τσιμέντο και άσφαλτος να γίνει;)

 «Πιθανόν όμως να έρθει η ημέρα, όπου ο τόπος θα κατατεμαχιστεί στους αποκαλούμενους χώρους αναψυχής και τότε οι λίγοι, θα βιώνουν την στενόχωρη και κατά αποκλειστικότητα χαρά τους. Οι φράχτες, οι ανθρωποπαγίδες και τα άλλα τεχνάσματα που επινοήθηκαν για να περιορίζουν τον άνθρωπο στον δημόσιο δρόμο θα πολλαπλασιαστούν και το να περπατάμε επάνω στη γη του θεού, θα θεωρείται ως ηθελημένη παραβίαση της ιδιοκτησίας κάποιου μεγαλόσχημου κυρίου.

 Έχει περάσει ενάμισης αιώνας από την εποχή που ο Αμερικανός φιλόσοφος  Χένρι Ντέιβιντ Θορώ έγραφε τις παραπάνω γραμμές και λες και περιγράφει την Μαρίνα Φλοίσβου του Λάτση. Δυστυχώς η ανάπτυξη  συνεχίζει να μετριέται με βάση την ποσότητα, το μέγεθος και όχι την ποιότητα. Με βάση το κέρδος και όχι την προστασία του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής. Υπέρ των οικονομικών συμφερόντων και όχι των τοπικών κοινωνιών. Οι ευκαιρίες απόλαυσης λοιπόν για τις οποίες έγραφε πριν ενάμιση αιώνα ο Θορώ είναι ελάχιστες  πια στο λεκανοπέδιο της Αττικής και μια από αυτές έπρεπε να είναι η παραλία του Μοσχάτου.

 Δυστυχώς  όμως το έργο που ξεκίνησε η χούντα το 1969 με το μπάζωμα της θάλασσας μπροστά στο δήμο μας και το τείχος του αίσχους, που ύψωσε, συνεχίστηκε με τα έργα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες 2004 και ολοκληρώθηκε νομικά με την ίδρυση της ΑΕ «Ολυμπιακά Ακίνητα», που ανέλαβε να διαχειριστεί την παραλία μας, σύμφωνα με   όσα προβλέπει ο νόμος 3342/05. Η ιστορία  των τελευταίων χρόνων γνωστή. Η ΑΕ «Ολυμπιακά Ακίνητα» προσπάθησε να αποσπάσει την συγκατάθεση του Δήμου Μοσχάτου για να παραχωρήσει την παραλία μας σε ιδιώτη επενδυτή, ο λαός του Μοσχάτου αντέδρασε δυναμικά και μαζί με την Δημοτική Αρχή, που συντάχθηκε με το κοινό αίτημα, ματαίωσαν τα σχέδια της ΑΕ «Ολυμπιακά Ακίνητα». Στο πλευρό των κατοίκων του Μοσχάτου συμπαρατάχθηκαν σημαντικές συλλογικότητες και προσωπικότητες του επιστημονικού χώρου. (Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών, ΤΕΕ, Ε.Μ.Πολυτεχνείο, κ.α). Σημαντική νίκη για τους Μοσχατιώτες αποτελεί και η γνωμάτευση του προέδρου του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος Μιχάλη Δεκλερή   (23/12/07), που μεταξύ άλλων τονίζει:

«Δια της επιχώσεως λοιπόν  των κοινοχρήστων ακτών και της κοινής τοις πάσιν θαλάσσης, ουδέποτε παράγεται ιδιωτική ιδιοκτησία του Δημοσίου, αλλ΄ αντιθέτως η εντεύθεν προκύπτουσα παραλιακή έκτασις παρακολουθείται με το βάρος της κοινοχρηστίας, το οποίον είχεν αρχήθεν η προεκτεινόμενη εις βάρος της θαλάσσης νέα ακτή».

 Το τόσο σημαντικό αυτό νομικό έγγραφο, αν και παραγγέλθηκε και πληρώθηκε με χρήματα των Μοσχατιωτών μετά από απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, δεν αξιοποιήθηκε πολιτικά από τον Δήμο Μοσχάτου.

 Σήμερα λοιπόν συγκαλείται Δημοτικό Συμβούλιο  δημόσιας διαβούλευσης σε ένα σχέδιο αξιοποίησης της παραλίας μας, που πρότεινε η ΑΕ Ολυμπιακά Ακίνητα.  Το σχέδιο αυτό είναι μια μεγάλη απάτη, αφού και θα το πούμε  παρακάτω, ουσιαστικά μετατρέπει την παραλία μας σε ένα πάρκο ιδιωτικών επιχειρήσεων, που λίγο θα απέχει  από την εφιαλτική προοπτική που περιέγραψε πριν 150 χρόνια ο αμερικανός φιλόσοφος.

Δεν μπαίνουμε στη συζήτηση, ούτε για κόστος κατασκευής, ούτε για διαχείριση.

Το πιο επικίνδυνο είναι  να συρθούμε σε διαβούλευση με τον καταπατητή του χώρου, αφού όπως λέει στη γνωμάτευση του ο Δεκλερής «ουδέποτε παράγεται ιδιωτική ιδιοκτησία του Δημοσίου , αλλά παρακολουθείται με το βάρος της κοινοχρηστίας.». Η μόνη διαβούλευση που μπορεί να γίνει με την ΑΕ Ολυμπιακά Ακίνητα είναι ο χρόνος και ο τρόπος, που θα αφήσουν  ελεύθερη την παραλία μας. Πώς να μαζέψουν τα μπογαλάκια τους και να φύγουν

Ωστόσο θα επισημάνουμε ορισμένα κρίσιμα σημεία της μελέτης (Μέρος Β1) που δόθηκε στη διαβούλευση για να δείξουμε πόσο επιεικώς αναξιόπιστη είναι :

·         Το Β1 όπως αναφέρεται αφορά στην εκπόνηση μιας οικονομοτεχνικής μελέτης, χωρίς όμως καθόλου οικονομοτεχνικά στοιχεία. Γιατί άραγε; Μήπως το οικονομικό κομμάτι δεν δόθηκε στη δημοσιότητα; Ποιο είναι το κόστος των έργων και ποιοι είναι οι σχετικοί πόροι; Μήπως αυτό που ακριβώς θέλουν να κρύψουν είναι ότι θα χρησιμοποιηθούν ιδιωτικά κεφάλαια, που έχουν σκοπό την εκμετάλλευση του χώρου ; Δηλαδή την αλλοτρίωση του χώρου από τους πολίτες, που θα πρέπει να πληρώσουν αδρά για να απολαύσουν, όσα σήμερα προγραμματίζουν να κατασκευάσουν στην παραλία τους; Οι ερωτήσεις αυτές για μας τους απλούς πολίτες είναι μάλλον ρητορικές και οι απαντήσεις αυτονόητες.

·         Κρίσιμο ζήτημα είναι η δημιουργία Κέντρου Ανάκτησης Νερού στον Ελαιώνα. Για την κατασκευή ενός τέτοιου έργου, πρέπει να λυθούν τεχνικά και χωροταξικά προβλήματα. Είναι όμως έργο προαπαιτούμενο. Αν οι ποσότητες νερού δεν εξασφαλιστούν τότε και αυτά τα ελάχιστα στρέμματα, του αναφερόμενου ως οικολογικού πάρκου θα αποψιλωθούν της βλάστησης, αν ποτέ αυτή υπάρξει, ώστε να είναι και αυτά εύκολη λεία σε κάθε είδους κερδοσκοπικές ορέξεις.

·         Η προσπάθεια εξαπάτησης των πολιτών είναι εμφανής. Έτσι τμήμα του Οικολογικού Πάρκου καταλαμβάνεται από κινηματογράφο 200 θέσεων και από δύο «αναψυκτήρια». Χώροι parking και γήπεδα βάφονται πράσινα για να δημιουργήσουν οικολογικές εντυπώσεις και από τη μελέτη μεταφέρονται σε φυλλάδιο της Δημοτικής Αρχής, που σπεύδει να χαρακτηρίσει το Σχέδιο των Ολυμπιακών Ακινήτων συμβατό με τη στρατηγική του Δήμου, πριν ακόμα το Δημοτικό Συμβούλιο αποφασίσει για το θέμα, εγείροντας έτσι μεγάλο ζήτημα διαδικαστικής αταξίας, με αδιευκρίνιστα τα κίνητρα που την επέβαλαν.

·         Τα ρυάκια και οι λιμνούλες, που πολύ ειδυλλιακά περιγράφονται στη μελέτη, τα γνωρίζουμε ήδη τον περιβάλλοντα χώρο του ΣΕΦ, όπου αποτελούν εστίες μόλυνσης.

·         Προβλέπεται επέκταση του Adventure Park στο Βορινό Τμήμα του Οικολογικού Πάρκου. Πόσο άραγε τελικά πράσινο θα μείνει από αυτό έρημο το Οικολογικό Πάρκο των 75 στρεμμάτων, που στη μελέτη αποτελεί το μόνο «αμιγές» τμήμα πρασίνου της παραλίας των 260 στρεμμάτων;     

Αν ρωτήσουμε τον κόσμο του Μοσχάτου τι εννοεί όταν λέει να γίνει πάρκο η  παραλία του Μοσχάτου θα μας απαντήσει να φυτεύσουμε δέντρα, θάμνους και άλλα φυτά στο χώρο, να βάλουμε παγκάκια  ανάμεσα τους, άντε να στήσουμε και καμιά καντίνα και καμιά κούνια.

Εμείς συγκεκριμένα προτείνουμε:

• Δυο κυλικεία φτιαγμένα με υλικά φιλικά με το περιβάλλον.
• Παιδική χαρά
• Και υπαίθριο χώρο εκδηλώσεων (ανοιχτό θέατρο ή θερινό σινεμά)
• Ο υπόλοιπος χώρος να καλυφτεί με ψηλή βλάστηση (Δέντρα).
• Όλα τα άλλα παραπέμπουν σε ιδιωτικές χρήσεις.

Ποιος εδώ μέσα μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι δεν θα πληρώνουμε για να κάνουμε χρήση του Adveture park, ποιος μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι δεν θα πληρώνουμε για να κάνουμε χρήση στα 5χ5, στην  Ολυμπιακών διαστάσεων πισίνας με όλο το χρόνο θερμαινόμενο νερό, του στεγασμένου Γυμναστηρίου των 700τμ, του καναλιού με τις σχεδίες, του γυάλινου κτηρίου κ.α.

Και επειδή στην αρχή αναφέραμε το αρνητικό παράδειγμα της Μαρίνας Φλοίσβου, δίπλα σε αυτή υπάρχει και το θετικό παράδειγμα του πάρκου Φλοίσβου, που σε χώρο περίπου όσο της παραλίας μας κυριαρχεί η ψηλή βλάστηση με αρμυρίκια και υπάρχουν, μόνο μια καφετέρια, μια παιδική χαρά και ένα θερινό σινεμά.

Αγωνιστήκαμε όλοι οι Μοσχατιώτες και οι Μοσχατιώτισες να μην γίνει το γήπεδο στην παραλία μας και να μην γεμίσει ο χώρος με 2500 τμ τσιμέντου, σύμφωνα με το συντελεστή δόμησης που προβλέπει ο νόμος 3342/05 και όχι για μας έρθουν τα 2500 τμ τσιμέντου με άλλη μορφή βαμμένα πράσινα στους χάρτες για να μας ξεγελάσουν.   Όχι τσιμέντο στην παραλία.

 Τι προτείνουμε:

 Από τα τέλη Νοεμβρίου 2008 με πρωτοβουλία  της κίνησης μας 38 δημότες του Μοσχάτου είχαν καταθέσει εγγράφως (πρωτοκολλημένο  Δήμο) πρόταση, που παρανόμως οι έχοντες την ευθύνη από τον δήμο για την λειτουργία του δημοτικού συμβουλίου, δεν την εισήγαγαν προς συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο εντός τριάντα ημερών σύμφωνα με τον κανονισμό Δημοτικού συμβουλίου  και του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων. Εκεί λέγαμε:

  Το έγγραφο 368Β/27-11-07 του ΥΠΕΧΩΔΕ, με το οποίο ο υφυπουργός Σταύρος Καλογιάννης απαντά σε ερώτηση στη Βουλή, αναφέρει: «Σύμφωνα με τα στοιχεία του Οργανισμού Αθήνας η παραλία Μοσχάτου εντάσσεται διοικητικά στα όρια του Δήμου.», ανατρέποντας τους  ισχυρισμούς του τότε προέδρου της ΑΕ «Ολυμπιακά Ακίνητα», ότι η παραλία μας είναι στα «νοητά διοικητικά όρια» του δήμου.

 Από τα  παραπάνω είναι πλέον φανερό ότι έχουμε μια περιοχή περίπου διακοσίων πενήντα στρεμμάτων, που παρεμβάλλεται μεταξύ του πολεοδομικού ιστού του δήμου μας και της ακτής, που είναι εκτός σχεδίου. Είναι όμως στα διοικητικά όρια του δήμου μας και επομένως άμεση προτεραιότητα για την δημοτική μας αρχή θα πρέπει να είναι η επέκταση του πολεοδομικού σχεδίου μέχρι την ακτή και ο χαρακτηρισμός της έκτασης των 260 στρεμμάτων κοινόχρηστος χώρος πρασίνου  και όχι η διαπραγμάτευση με τον καταπατητή του χώρου «Ολυμπιακά Ακίνητα» ΑΕ σύμφωνα με την γνωμάτευση Δεκλερή, αφού «ουδέποτε παράγεται ιδιωτική ιδιοκτησία του Δημοσίου με επιχωμάτωση», αλλά «παρακολουθείται με το βάρος της κοινοχρηστίας».

Γι΄ αυτό προτείνουμε στο Δημοτικό Συμβούλιο να  προχωρήσει άμεσα στην έναρξη της διαδικασίας, για επέκταση του πολεοδομικού σχεδίου της πόλης μας μέχρι τον αιγιαλό και να χαρακτηριστεί ο χώρος κοινόχρηστος χώρος πρασίνου.»

Την ανάσα μας δεν την διαβουλευόμαστε

 Η παραλία του Μοσχάτου δεν μπορεί να γίνει τίποτε άλλο παρά κοινόχρηστος χώρος πρασίνου Η μεγαλούπολη που ζούμε, χρειάζεται τις ανάσες της και η παραλία μας είναι από τις λίγες που της έχουν απομείνει. Για άλλη μια φορά η κατάργηση του νόμου 3342/05, τουλάχιστον όσο μας αφορά, φαίνεται ότι είναι επιτακτική.

Τον δρόμο του αγώνα τον ξέρουμε.

Ύστερα από αναφορά  κατοίκων του Μοσχάτου, μέλη και φίλοι της Μεσοποταμίας, του Ν. Φαλήρου και του Ρέντη, που καταγγέλλαμε την τεράστια περιβαλλοντική  υποβάθμιση της περιοχής μας από την λεωφόρο Κηφισού, ο Συνήγορος του Πολίτη διαπιστώνει σοβαρές παρανομίες του ΥΠΕΧΩΔΕ.

Ο εισαγγελέας μετά από μηνυτήρια αναφορά των ίδιων πολιτών  διατάζει επείγουσα ανάκριση .

Οι πολίτες της Αθήνας σταμάτησαν με τους αγώνες τους την τσιμεντοποίηση του Άλσους Παγκρατίου, την τσιμεντοποίηση του Ελαιώνα στο Βοτανικό, ενεργοί πολίτες στην Κρήτη απέτρεψαν την περιβαλλοντοκτόνα επένδυση της μονής Τοπλού στο Κάβο Σίδερο.  

Είμαστε αποφασισμένοι να  αγωνιστούμε να γίνει Πάρκο η Παραλία, ανάσα ζωής και θα το διεκδικήσουμε με κάθε τρόπο. Όσοι επιβουλεύονται (πόσο κοντά είναι οι λέξεις διαβουλεύομαι και επιβουλεύομαι) το μέλλον θα μας βρούν μπροστά τους. Και στους αγώνες και στα δικαστήρια. Είμαστε αποφασισμένοι να προσβάλλουμε τις όποιες αποφάσεις στο Συμβούλιο της Επικρατείας.  

Έργα Υποδομής

Τα έργα υποδομής, που έχουν σχεδιαστεί και προταθεί από το 2002 (αντιπλημμυρικό κανάλι, πεζοδιάβαση) είναι απαραίτητα και πρέπει να γίνουν ΤΩΡΑ.

Την περιβαλλοντοκτόνα λεωφόρο πάνω από τον Κηφισό την φτιάξαμε. Τα έργα υποδομής τα παραπέμψαμε στις καλένδες.

Δεν διαπραγματευόμαστε τα έργα υποδομής με τσιμέντο στην παραλία μας.

Διεκδικούμε και τα έργα υποδομής και την παραλία κοινόχρηστο χώρο πρασίνου.

Είναι δικαίωμα του λάου της Αθήνας

Είναι δικαίωμα του λαού του Μοσχάτου

Είναι δικαίωμα μας.