Σκηνοθεσία: Adres Wood
Παίζουν: Ariel Mateluna, Federico Luppi, Tamara Acosta
1973, Χιλή. Η αιματηρή πορεία από το σοσιαλισμό στο πραξικόπημα. Αλιέντε vs Πινοσέτ και δυο παιδιά από διαφορετικό και θεωρητικά αντίθετο οικογενειακό περιβάλλον που γίνονται φίλοι καλοί στους δρόμους του Σαντιάγκο. Το πραξικόπημα της 11 Σεπτέμβρη αλλάζει για πάντα τη σχέση τους και τις ζωές όλων.
Βρισκόμαστε στο Σαντιάγο της Χιλής το 1973, λίγο πριν ο δικτάτορας Augusto Pinochet καταλάβει την εξουσία. Ο Pedro Machuca είναι ένα φτωχό αγόρι που χάρη σε ένα κοινωνικό πείραμα , βρίσκεται (με υποτροφία) στο ιδιωτικό σχολείο 'st. Patrick's English SchoolΑ. Στην τάξη του θα συναντήσει τον ντροπαλό Gonzalo που προέρχεται από μια πλούσια οικογένεια και με τον οποίο γρήγορα θα γίνει φίλος, παρότι οι νταήδες του σχολείου έχουν άλλη άποψη. Ο Gonzalo γοητεύεται από την επαφή με τον κόσμο του Pedro, μακριά από τον προστατευτισμό της οικογένειάς του. Στην παρέα των δύο αγοριών θα προστεθεί η τσαχπίνα γειτόνισσα του Pedro Silvana την οποία θα διεκδικήσουν με το ίδιο ενδιαφέρον. Όσο όμως τα πολιτικά πάθη εντείνονται, οι δύο φίλοι συνειδητοποιούν το χάσμα που τους χωρίζει σε ταξικό επίπεδο. Το πραξικόπημα της 11ης Σεπτεμβρίου θα βάλει τελικά τις σχέσεις των τριών σε δοκιμασία.
Ισπανία/Μ. Βρετανία/Γαλλία, 2004.
Δεν είναι πολλές οι φορές που μια ταινία -όχι τόσο μακρινής- εποχής αποδίδει με σωστές ισορροπίες το συναίσθημα, το χρώμα και ταυτόχρονα τις κοινωνικές λεπτομέρειες της περιόδου όπου αναφέρεται
Μπορεί τα γεγονότα σχετικά με το πραξικόπημα κατά του Σαλβαδόρ Αλιέντε στη Χιλή να είναι γνωστά, αλλά ο σκηνοθέτης Αντρές Γουντ προσφέρει μια ολοζώντανη αναπαράσταση της καθημερινότητας των πολιτών κατά τους μήνες που προηγήθηκαν του τραγικού Σεπτέμβρη του 1973 μέσα από τα μάτια δύο παιδιών τα οποία, στα πρόθυρα της εφηβείας, έχουν να αντιμετωπίσουν ραγδαίες αλλαγές τόσο σε προσωπικό όσο και κοινωνικό επίπεδο, σκιαγραφώντας με αυτό τον τρόπο όλα τα μικρά λήμματα που χάνονται στα κεφάλαια της Ιστορίας.
Παρόλο που ξεκάθαρα -και δικαίως άλλωστε- η ταινία τάσσεται με το μέρος των σοσιαλιστών, το �Machuca� μοιράζεται εξίσου στα δύο αντίθετα κοινωνικά στρώματα μέσω της φιλίας ενός γόνου αριστοκρατικής λευκής οικογένειας, του Γκονζάλο Ινφάντε (Κερ), και του Ινδιάνου από το γκέτο Πέδρο Ματσούκα (Ματελούνα).
Τα δύο παιδιά γνωρίζονται στο ιδιωτικό σχολείο που πηγαίνει ο πρώτος, όταν ο φιλελεύθερος παπάς-διευθυντής, ενδυναμωμένος από το δημοκρατικό κλίμα της κυβέρνησης Αλιέντε, αναλαμβάνει να αναμείξει φτωχούς και πλούσιους μαθητές.
Ο συνεσταλμένος Γκονζάλο βρίσκει για πρώτη φορά ένα συμπαραστάτη στο πρόσωπο του καπάτσου Πέδρο και η συμμαχία τους δίνει την ευκαιρία στον Γουντ να μιλήσει για την παιδική αθωότητα που παραβλέπει και έχει τη δύναμη να σαρώσει τις όποιες ταξικές διαφορές, αλλά και το αναπόφευκτο χάσμα που επιβάλλει βίαια η πολιτική στην κοινωνική συμπεριφορά.
Μακριά από τον ωραιοποιημένο μαγικό ρεαλισμό ταινιών όπως το �Σπίτι των πνευμάτων�, το �Machuca� ενσωματώνει διακριτικά όλη την πληροφόρηση ενός ντοκιμαντέρ σ’ ένα θεμελιωμένο, αν και ενίοτε αργόρυθμο, μυθοπλαστικό πλαίσιο, με τις δραματικές συγκρούσεις που μόνο η παιδική φύση μπορεί να κουβαλήσει τόσο ολοκληρωτικά. Μια μικρή, συγκινητική έκπληξη. -Ε. Χ.
37 χρόνια απ το πραξικόπημα του Πινοτσέτ ΣΤΟΧΑΖΟΜΑΣΤΕ/ΣΥΖΗΤΑΜΕ
για ισπανόφωνους - μικρή εισαγωγή (η ταινία Ματσούκα είναι με ελληνικούς υπότιτλους):
EL DERECHO DE VIVIR EN PAZ
Una realización de Carmen Luz Parot El Derecho de Vivir en Paz es un documental de 100 minutos de duración que abarca la vida del músico y folklorista chileno Víctor Jara, dirigente de las Juventudes Comunistas de Chile JJ.CC., quien fue detenido y asesinado en septiembre del año 1973 por la […]
Martes 2 febrero 2010 2 02 /02 /2010 02:48
EEUU Vs Allende.
Documental que narra detalladamente, como pocas veces se ha hecho en la televisión latinoamericana, la bitácora de la conspiración imperialista en el Chile socialista y democrático de principios de la década de 1970
La ciudad de los fotografos
Dirección Sebastián Moreno. Durante el período de la dictadura de Pinochet, un grupo de Chilenos fotografió las protestas y la sociedad chilena en sus más variadas facetas. En la calle, al ritmo de las protestas, estos fotógrafos se formaron y crearon un lenguaje político. Para ellos […]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου