Η ουσιαστική αλλαγή από το αρχικό κείμενο είναι ότι αφαιρείται η διάταξη που επιτρέπει την απασχόληση αλλοδαπών μόνο με το γεγονός ότι είχαν σχέση με την επένδυση. Κατά τα άλλα είναι το ίδιο επικίνδυνο για την παραλία μας. Οσο εμείς ασχολούμαστε με τα καθρεφτάκι που μας πετάνε (σχέδιο Πιάνο), αυτοί ξεπουλάνε την παραλία μας.
Το οικοσύστηµα των ακτών του Σαρωνικού στάθηκε στους αιώνες ο χώρος ανάπτυξης πολιτισµού και οικονοµίας. Σήµερα παραµένουν ένα σηµαντικό παράκτιο οικοσύστηµα. Τα παράκτια οικοσυστήµατα χαρακτηρίζονται ως ευαίσθητα οικοσυστήµατα, ευάλωτα σε πιέσεις συρρίκνωσής τους και προστατεύονται σε διεθνές και εθνικό επίπεδο. Η όποια επέµβαση σε αυτά δεν µπορεί να παραβλέπει και να παραβιάζει τις αρχές της αειφορίας και τον κοινόχρηστο χαρακτήρα των ακτών.
Πηγή: Οικοτριβές
Παράκτιο µέτωπο Αττικής στο Σαρωνικό
Το οικοσύστηµα των ακτών του Σαρωνικού στάθηκε στους αιώνες ο χώρος ανάπτυξης πολιτισµού και οικονοµίας. Σήµερα παραµένουν ένα σηµαντικό παράκτιο οικοσύστηµα. Τα παράκτια οικοσυστήµατα χαρακτηρίζονται ως ευαίσθητα οικοσυστήµατα, ευάλωτα σε πιέσεις συρρίκνωσής τους και προστατεύονται σε διεθνές και εθνικό επίπεδο. Η όποια επέµβαση σε αυτά δεν µπορεί να παραβλέπει και να παραβιάζει τις αρχές της αειφορίας και τον κοινόχρηστο χαρακτήρα των ακτών.
Οι πρώτες σοβαρές επιβαρύνσεις των ακτών του Σαρωνικού άρχισαν τη δεκαετία του 1960, την περίοδο της αντιπαροχής και της άναρχης ανάπτυξης της Αθήνας, και κυρίως την περίοδο της δικτατορίας 1967-1974. Η πόλη λόγω των πιεστικών αναγκών στέγασης που δηµιουργήθηκαν από πολιτικές, που ευνόησαν την αστυφιλία και την κερδοσκοπία στη γη, γύρισε την πλάτη στη θάλασσα. Στη συνέχεια, οι εγκαταστάσεις για τους Ολυµπιακούς Αγώνες 2004, αποτέλειωσαν την περιοχή. Πρόσθεσαν υποδοµές, κτίρια, µεγάλους όγκους τσιµέντου, χωρίς καµιά µελέτη σύνδεσης τους µε τη ζωή της πόλης. Ακόµα και σήµερα οι ολυµπιακές εγκαταστάσεις χάσκουν αχρησιµοποίητες και ρηµάζουν.
Οι εξαγγελθείσες πολιτικές «αξιοποίησης» της περιοχής και οι διατάξεις που περιλαµβάνονται στα νοµοσχέδια για τη «διαµόρφωση φιλικού επιχειρηµατικού περιβάλλοντος για τις στρατηγικές και ιδιωτικές επενδύσεις» και τον τουρισµό αντιστρατεύονται όλα τα παραπάνω. Αντιµετωπίζουν το παράκτιο µέτωπο σαν ένα µεγάλο οικόπεδο που η αξιοποίησή του θα φέρει χρήµατα στους λογαριασµούς του κράτους και όχι ως συνταγµατικά προστατευόµενο κοινόχρηστο αγαθό, όπως επιβάλλεται.
Πώς φτιάχνεται µια ειδική οικονοµική ζώνη;
Να δούµε µερικές, πολύ χαρακτηριστικές- επιµέρους προτεινόµενες διατάξεις:
Καταρχάς, συστήνεται η εταιρεία «Παράκτιο Αττικό Μέτωπο ΑΕ», µε διάρκεια ζωής 50 έτη. Σκοπός η διοίκηση και διαχείριση δηµόσιων και ιδιωτικών εκτάσεων, κτιρίων και εγκαταστάσεων, µεταξύ Σταδίου Ειρήνης & Φιλίας και Σουνίου. Στην πραγµατικότητα, οι ρυθµίσεις συνεπάγονται το ξεπούληµα φιλέτων του παραλιακού µετώπου σε ιδιωτικά συµφέροντα, ντόπια και ξένα. Οι οργανισµοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν θα έχουν κανένα λόγο στην περιοχή τους. Η εταιρεία, όπως και η «Ελληνικό Α.Ε.», αναγνωρίζονται ως δηµόσιες στρατηγικές επενδύσεις, δηλαδή «παραγωγικές επενδύσεις που επιφέρουν (…) αποτελέσµατα σηµαντικής εντάσεως στη συνολική εθνική οικονοµία και προάγουν την έξοδο της χώρας από την οικονοµική κρίση». Αυτό που διαφαίνεται είναι ότι η παραλία θα «αξιοποιηθεί» εντατικά για την αποπληρωµή του χρέους. Με το 40% των επαγγελµατικών χώρων στις γύρω γειτονιές άδειους, φανταστείτε τι θα γίνει µε την προσθήκη χιλιάδων τετραγωνικών µέτρων νέων επαγγελµατικών χώρων στην παραλία!
Καταρχάς, συστήνεται η εταιρεία «Παράκτιο Αττικό Μέτωπο ΑΕ», µε διάρκεια ζωής 50 έτη. Σκοπός η διοίκηση και διαχείριση δηµόσιων και ιδιωτικών εκτάσεων, κτιρίων και εγκαταστάσεων, µεταξύ Σταδίου Ειρήνης & Φιλίας και Σουνίου. Στην πραγµατικότητα, οι ρυθµίσεις συνεπάγονται το ξεπούληµα φιλέτων του παραλιακού µετώπου σε ιδιωτικά συµφέροντα, ντόπια και ξένα. Οι οργανισµοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν θα έχουν κανένα λόγο στην περιοχή τους. Η εταιρεία, όπως και η «Ελληνικό Α.Ε.», αναγνωρίζονται ως δηµόσιες στρατηγικές επενδύσεις, δηλαδή «παραγωγικές επενδύσεις που επιφέρουν (…) αποτελέσµατα σηµαντικής εντάσεως στη συνολική εθνική οικονοµία και προάγουν την έξοδο της χώρας από την οικονοµική κρίση». Αυτό που διαφαίνεται είναι ότι η παραλία θα «αξιοποιηθεί» εντατικά για την αποπληρωµή του χρέους. Με το 40% των επαγγελµατικών χώρων στις γύρω γειτονιές άδειους, φανταστείτε τι θα γίνει µε την προσθήκη χιλιάδων τετραγωνικών µέτρων νέων επαγγελµατικών χώρων στην παραλία!
Για τις «στρατηγικές επενδύσεις» η αίτηση άδειας παραµονής όσων έχουν σχέση µε την επένδυση διαβιβάζεται στην «Επενδύστε στην Ελλάδα ΑΕ». Ο υπουργός Εσωτερικών αποφασίζει για την έγκριση της άδειας, η οποία έχει διάρκεια έως και δέκα έτη. Συνεπώς, οι πολυδιαφηµισµένες θέσεις εργασίας είναι µύθος. Ο επενδυτής µπορεί να ζητήσει άδεια παραµονής για όσους έχουν σχέση µε αυτήν, άρα να φέρει εργαζόµενους από χώρες της Ασίας ή της Αφρικής, ως φτηνά εργατικά χέρια! Έτσι, ακόµα και οι Έλληνες εργαζόµενοι θα εργάζονται µε τα ίδια εξευτελιστικά µεροκάµατα.
Με νόµο µπορεί να προβλέπονται ως κίνητρα ειδικές φορολογικές ρυθµίσεις, π.χ. παγιοποίηση του φορολογικού καθεστώτος για συγκεκριµένο διάστηµα, µείωση και απαλλαγή από τέλη/ειδικούς φόρους. Στην περίοδο που οι µικροµεσαίες επιχειρήσεις στενάζουν από τους φόρους, κάποιοι θα απολαµβάνουν φορολογική ασυλία, µε αποτέλεσµα να δηµιουργείται αθέµιτος ανταγωνισµός. Ούτε η περιοχή θα ωφεληθεί, αφού τα τέλη και οι φόροι προς την τοπική αυτοδιοίκηση θα είναι µειωµένα ή µηδενικά.
Όσον αφορά στην προστασία αρχαιολογικών και άλλων µνηµείων, µε Προεδρικό Διάταγµα επιτρέπεται «…να καθορίζονται, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης, οι ειδικοί όροι ανάδειξης και προστασίας αρχαιοτήτων και άλλων µνηµείων που ενδεχοµένως να εντοπίστηκαν κατά την υλοποίηση της επένδυσης ή να υφίσταντο πριν την έναρξή της». Το συµπέρασµα είναι ότι οι πολιτιστικές αξίες της χώρας µας τίθενται σε άµεσο κίνδυνο, αφού για την προστασία τους δεν θα έχουν πλέον αποφασιστικές αρµοδιότητες οι θεσµικοί φορείς, όπως το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συµβούλιο και οι Αρχαιολογικές Υπηρεσίες, και αυτό σε µια περιοχή που από τους αρχαίους ιστορικούς χρόνους αποτέλεσε χώρο ανάπτυξης πολιτισµού.
Όσον αφορά στην προστασία αρχαιολογικών και άλλων µνηµείων, µε Προεδρικό Διάταγµα επιτρέπεται «…να καθορίζονται, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης, οι ειδικοί όροι ανάδειξης και προστασίας αρχαιοτήτων και άλλων µνηµείων που ενδεχοµένως να εντοπίστηκαν κατά την υλοποίηση της επένδυσης ή να υφίσταντο πριν την έναρξή της». Το συµπέρασµα είναι ότι οι πολιτιστικές αξίες της χώρας µας τίθενται σε άµεσο κίνδυνο, αφού για την προστασία τους δεν θα έχουν πλέον αποφασιστικές αρµοδιότητες οι θεσµικοί φορείς, όπως το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συµβούλιο και οι Αρχαιολογικές Υπηρεσίες, και αυτό σε µια περιοχή που από τους αρχαίους ιστορικούς χρόνους αποτέλεσε χώρο ανάπτυξης πολιτισµού.
Στην περιοχή σήµερα, σε συνθήκες οικονοµικής και κοινωνικής κρίσης µε σοβαρά οικονοµικά προβλήµατα στον µικροµεσαίο αστικό πληθυσµό της, µε κοινωνικό ιστό µε σοβαρά προβλήµατα συνοχής και πίεση στη µικροµεσαία εµπορική και µεταπρατική δραστηριότητα, δεν χρειάζονται µεγαλεπήβολα σχέδια ανάπτυξης που ευνοούν το real estate και τα υπερµάρκετ σε βάρος της µικροµεσαίας εµπορικής και µεταπρατικής επιχείρησης. Χρειάζονται επιλογές χωρικού σχεδιασµού και χρήσεων, που θα εξασφαλίζουν την ελεύθερη και απρόσκοπτη πρόσβαση και χρήση της κοινόχρηστης ακτής από τη χειµαζόµενη εργατική και µικροµεσαία αστική οικογένεια για αναψυχή, αλλά και για δηµιουργία υγιούς απασχόλησης µέσω µικροµεσαίων και κοινωνικών επιχειρήσεων, που πολλά χρόνια πριν δραστηριοποιούνταν στο χώρο (αλιείς παράκτιας αλιείας, συντηρητές, ηλεκτρολόγοι, µηχανικοί σκαφών, ιδιοκτήτες και εργαζόµενοι σε οικογενειακά αναψυκτήρια, κ.ά.).
H οικονοµική βιωσιµότητα της περιοχής του παράκτιου µετώπου θα εξασφαλιστεί αν προκρίνουµε την εξυπηρέτηση των πέντε εκατοµµυρίων κατοίκων της Αττικής, αντί την προσέλκυση «ακριβού τουρισµού». Η δηµιουργία µιας ακόµα «φούσκας» µιµούµενη την αποτυχηµένη συνταγή της ισπανικής Costa del Sol θα επιβαρύνει ακόµα περισσότερο την κοινωνική συνοχή.
ΜΠΑΜΠΗΣ ΜΠΙΛΙΝΗΣ
για τον Φαληρικό όρµο: τι µπορεί να γίνει αντί του γενικού ξεπουλήµατος;
Η Κίνηση Πολιτών Μεσοποταµία και πολλές τοπικές οργανώσεις, φορείς και κινήσεις πολιτών έχουν προτείνει εγκαίρως και διεκδικούν ιδιαίτερα σήµερα την υλοποίηση ενός άλλου σχεδίου:
Να γίνει πάρκο η παραλία στο Μοσχάτο. Το κόστος µετατροπής της παραλίας µας σε Πάρκο -µε τις παραπάνω χρήσεις- είναι ελάχιστο. Οι υποδοµές υπάρχουν και ρηµάζουν από το 2004. Επιπλέον, ο όγκος των κτιρίων από τον Κηφισό ως την Εσπλανάδα (Φαληρικός όρµος) είναι ήδη πολύς. Η ανάπλαση του χώρου δεν πρέπει να προβλέπει νέα κτίρια.
Η λελογισµένη εκµετάλλευση των χώρων, των κτιρίων και της µαρίνας από µητροπολιτικό ή διαδηµοτικό φορέα µπορεί να χρηµατοδοτεί το πάρκο χωρίς επιβάρυνση του δηµοτικού ή κρατικού προϋπολογισµού.
Το γήπεδο βόλεϊ να µπορεί να µετατραπεί σε Πολυχώρο Πολιτισµού µε θεατρικές παραγωγές, συναυλίες και κινηµατογράφο. Το γραµµικό κτίριο µπορεί να στεγάσει αναψυκτήρια για τους επισκέπτες και τα ναυταθλητικά σωµατεία της περιοχής. Η ιχθυαγορά, που ρηµάζει από το 2004, επίσης µπορεί να λειτουργήσει.
Στον αδόµητο χώρο µπροστά στο Μοσχάτο να γίνει αποκατάσταση των οικοσυστηµάτων που έχουν ως βασικό στοιχείο το νερό και την ανοιχτή θάλασσα. Τα αντιπληµµυρικά, οι πεζοδιαβάσεις για απρόσκοπτη πρόσβαση στο χώρο και άλλα βασικά έργα υποδοµής είναι υποχρέωση της πολιτείας.
Κίνηση Πολιτών Μοσχάτου «Μεσοποταµία»:http://www.mesopotamia.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου