Πρώτη παρουσία της συλλογικότητας "ΑΤΤΙΚΗ ΜΕΣΟΠΟΤΑΜΙΑ"

ΕΠΙΒΛΑΒΗ ΚΑΙ ΑΧΡΗΣΤΑ ΤΑ ΟΛΥΜΠΙΑΚΑ ΕΡΓΑ ΣΤΟ ΜΟΣΧΑΤΟ

Στο συμπέρασμα ότι τα ολυμπιακά έργα που κατασκευάζονται στην περιοχή του Μοσχάτου είναι επιβλαβή για την πόλη μας και μάλιστα ορισμένα από αυτά άχρηστα, αφού όπως τονίστηκε από ομιλητή κάποια από αυτά έχουν ξεπεραστεί.

Την εκδήλωση άνοιξε εκ μέρους των διοργανωτών ο Χάρης Παπαδόπουλος, που τόνισε ότι η ίδρυση της συλλογικότητας "ΑΤΤΙΚΗ ΜΕΣΟΠΟΤΑΜΙΑ", αποτελούσε μια εσωτερική ανάγκη πολλών κατοίκων να ασχοληθούν με τα προβλήματα της πόλης που μένουν αλλά και με άλλα κοινωνικά προβλήματα.

Επίσης ανέλυσε τους στόχους και τις μελλοντικές κινήσεις τις πρωτοβουλίας αυτής και κάλεσε τους παρευρισκόμενους να βρίσκονται σε επαφή με την ομάδα πρωτοβουλίας ώστε να συμμετάσχουν σε μελλοντικές εκδηλώσεις όπως την εκδρομή που διοργανώνουν στα Καλάβρυτα τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.

Λαμβάνοντας το λόγο ο Γιώργος Βότσης, δημοσιογράφος και συντονιστής της συζήτησης, αναφέρθηκε στον πρόωρο χαμό (την Κυριακή το βράδυ) του Βασίλη Ζαφειράκη, ενός εξαίρετου αγωνιστή και ακτιβιστή για την προστασία του περιβάλλοντος και των κοινωνικών δικαιωμάτων (σ.σ. ο Βασίλης Ζαφειράκης ήταν μέλος της περιβαλλοντικής κίνησης Γαλατσίου, μέλος της Καμπάνιας ΑΝΤΙ2004 και ένα από τα πιο δραστήρια στελέχη της κινηματικής οικολογίας στην χώρα μας).

Συνεχίζοντας ο Γ. Βότσης αναφέρθηκε στο κρίσιμο ερώτημα αν οι ολυμπιακοί αγώνες είναι εθνική προσπάθεια ή αντιθέτως εθνική περιπέτεια που θα καταλήξει σε μία εθνική τραγωδία.

Αναφέρθηκε επίσης στο φαινόμενος των όψιμων σκεπτικιστών περί της διεξαγωγής των ολυμπιακών αγώνων και όπως είπε μετά τον Σεπτέμβριο θα αυξηθούν οι επιμηθείς που θα λένε ότι μας τα έλεγαν αλλά δεν τους ακούγαμε.

Αναφέρθηκε ακόμη και στις πολιτικές ευθύνες των κομμάτων για την ανοχή που έδειξαν αλλά και την στήριξη που παρείχαν στην ιδέα αυτή.

Ο Γ. Βότσης ήταν καυστικός σε όλες τις παρεμβάσεις του κατά την ροή της συζήτησης και είχε πάντα να πει ένα παράδειγμα για τα θέματα που έθιγαν οι ομιλητές αλλά και οι πολίτες έλαβαν το λόγο. Για την Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα, την αμαρτωλή ΕΤΑ, τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, για το πράσινο, για τις πολιτικές προώθησης της πολιτικής χρήσεις του αυτοκινήτου, για τον Κηφισό και τα ποτάμια της Αττικής που έγιναν δρόμοι, για την εγκατάλειψη της περιφέρειας για να μπουν τα χρήματα στην χαβούζα των ολυμπιακών αγώνων αλλά και τους ολυμπιακούς αγώνες τις Βαρκελώνης που τους επικαλούνται ως πρότυπο και ακόμη τους πληρώνουν (περιβαλλοντικά) οι Καταλανοί, προτρέποντας μάλιστα τους παριστάμενους να διαβάσουν το βιβλίο του συγγραφέα Μανουέλ Βάσκεθ Μολταμπάν για να αντιληφθούν ποια είναι η αλήθεια των ολυμπιακών αυτών.

Στην συνέχεια το λόγο πήρε ο Ηλίας Γιαννίρης, πολεοδόμος χωροτάκτης υπεύθυνος του παρατηρητηρίου ελεύθερων χώρων , διδάκτορας πολεοδομίας χωροταξίας, ο οποίος παρουσίασε την ιστοσελίδα αλλά και τον αγώνα που έχει κάνει η Συντονιστική Επιτροπή Ελεύθερων Χώρων για να μην εφαρμοστούν οι καταπατήσεις και οι καταστροφές του περιβάλλοντος στο όνομα των ολυμπιακών αγώνων

Αναφέρθηκε στην καταπάτηση των νόμων και του ρυθμιστικού σχεδίου της Αθήνας και ανέφερε χαρακτηριστικά ότι αν το σύνταγμα δεν μας βολεύει για να εξυπηρετήσουμε τα μεγάλα συμφέροντα σε βάρος του περιβάλλοντος αλλάξουμε το σύνταγμα.

Ακόμη αν οι κάτοικοι προσφεύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας και κερδίζουν τις προσφυγές που κάνουν τότε αλλάζουμε συνταγματικά της ευθύνες του Συμβουλίου της Επικρατείας ώστε να μην έχουμε εμπόδια.

Την ίδια στιγμή οι πολίτες έχουν να αντιμετωπίσουν τα μεγάλα οικονομικά και κατασκευαστικά συμφέροντα.

Σαν παράδειγμα αναφέρθηκε το Πάρκο στο Γουδί, που ενώ υπάρχει υπόσχεση να γίνει μητροπολιτικό πάρκο, ταυτόχρονα το παζαρεύουν με τον μεγάλο κεφάλαιο για να γίνει γήπεδο.

Επισήμανε ότι δεν είναι εποχή να δεχθούμε να κάνουμε αυτό που θέλουν δηλαδή να μείνουμε στον καναπέ μας αλλά πρέπει να δραστηριοποιηθούμε.

Αναφέρθηκε ακόμη:

Σε χώρους του λεκανοπέδιου που καταστράφηκαν ή κινδυνεύουν να καταστραφούν στο όνομα των ολυμπιακών αγώνων.

Στην μετατροπή της βουλής των Ελλήνων σε πολεοδομικό γραφείο για την εξυπηρέτηση συμφερόντων κατασκευαστικών.

Στην προσπάθεια του κράτους να εμφανίσει τον Κηφισό αποχετευτικό αγωγό ώστε να γλιτώσει τις κύρωσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Στην συνέχεια το λόγο έλαβε ο Ανδρέας Ευθυμίου, πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Μοσχάτου, ο οποίος αναφέρθηκε στα έργα στην παραλία και την θέση του δήμου γι αυτά.

Πιο συγκεκριμένα ο Ανδρέας Ευθυμίου έθεσε ως προβλήματα του Μοσχάτου το κυκλοφοριακό, την ρύπανση των ποταμών, την διαχείριση της βιομηχανικής ζώνης και την διαχείριση του κυκλοφοριακού άξονα της Πειραιώς και την παραλιακή ζώνη.

Κατά την άποψη του έχει βελτιωθεί η κατάσταση στην πόλη με τις παρεμβάσεις και τους αγώνες της δημοτικής αρχής.

Επικέντρωσε την εισήγησή του στην παραλιακή ζώνη, στο ιδιοκτησιακό καθεστώς, ανήκει στην κτηματική υπηρεσία του δημόσιου αλλά θεωρεί ότι πρέπει να είναι ιδιοκτησία του δήμου.

Πρότεινε ότι θα πρέπει να ιδρυθεί ένας διαδημοτικός φορέας διαχείρισης όλου του παραλιακού μετώπου ώστε να μην συνδέεται με ιδιωτικά και μεγάλα συμφέροντα.

Ως απόδειξη όλων αυτών ανέφερε τις παρεμβάσεις του δήμου στην παραλία με την κατασκευή των γηπέδων, τους αγώνες του δήμου για να μην γίνει καζίνο στο Φλοίσβο, ναυπηγείο στο όρια του δήμου του Πειραιά, μαρίνας στα όρια του δήμου Μοσχάτου και η αντίθεση με την δημιουργία εκθεσιακού χώρου καθώς και η μείωση του συντελεστή δόμησης στην παραλία από 3,5 σε 1,8 γεγονός που έφερε την δημοτική αρχή σε αντίθεση με πολύ μεγάλα συμφέροντα.

Στην συνέχεια ανέπτυξε τις θέσεις της δημοτικής αρχής οι οποίες, σύμφωνα με τον εισηγητή συνίστανται:

• Στην προστασία και διατήρηση και αποκατάσταση των παρακτίων οικοσυστημάτων στην περιοχή της παραλίας.
• Στην ανάδειξη του τοπίου.
• Στο δημόσιο χαρακτήρα και στην χρήση της περιοχής από μεγάλες ομάδες πολιτών.
• Να κατασκευαστούν δίοδοι από το Μοσχάτο στην παραλία που σήμερα δεν προβλέπονται από τα σχέδια των ολυμπιακών έργων με την κατασκευή είτε πεζογεφυρών είτε υπογείων διόδων.
• Να κατασκευαστούν ήπιες χρήσεις αθλητισμού και αναψυχής με κοινόχρηστο χαρακτήρα.
• Να γίνει θεσμική θωράκιση και προσδιορισμός των χρήσεων γης.
• Να απομακρυνθούν οι χωματισμοί και να ταπεινωθεί το υψόμετρο στο επίπεδο που προβλέπεται στα σχέδια του οργανισμού της Αθήνας.
• Να υποβαθμιστεί η στάθμη των σιδηροτροχιών του τραμ στο επίπεδο της παλαιάς λεωφόρου Ποσειδώνος γιατί τώρα υπάρχει κίνδυνος να πλημμυρίσει το Μοσχάτο. 
•  Να κατασκευαστούν διαβάσεις.
• Να γίνει κατασκευή του αντιπλημμυρικού καναλιού και να μετατοπιστεί η νέα λεωφόρος Ποσειδώνος προς τα μέσα.
• Ο Ιλισός να παραμείνει ανοιχτός ποταμός.
• Επειδή ο Κηφισός συνδέεται και με τα έργα στην παραλία, να παρθούν όλα εκείνα τα μέτρα που θα προστατεύσουν τους κατοίκους από την λειτουργία της Λεωφόρου Κηφισού.
• Να γίνει ανάπλαση στην παρακηφήσια περιοχή με πεζοδρομήσεις, φυτεύσεις, έργα φωτισμού και να τοποθετηθούν ηχοπετάσματα.
• Να επανέλθει η ρυμοτομική γραμμή στα όρια που ήτανε πριν γίνουν οι απαλλοτριώσεις γιατί πολλοί συμπολίτες μας για πάρα πολλά χρόνια έχουν ταλαιπωρηθεί και οι περιουσίες τους είναι δεσμευμένες.
• Να δεσμευτεί το οικόπεδο Βαρδινογιάννη.
• Να μην γίνει σύνδεση με της Χρυσοστόμου Σμύρνης με την πάνω παραλιακή λεωφόρο.
• Να ισχύσει ο σχεδιασμός του Οργανισμού της Αθήνας για κάλυψη 2,5 στρεμμάτων (στεγασμένων) με μέγιστο ύψος 8,5 μέτρα και η κατασκευή προπονητικού γηπέδου, έξι χώρων αθλοπαιδιών, ανοιχτό κολυμβητήριο και οικολογικό πάρκο στην πλευρά του Ιλισού.

Τελειώνοντας ευχαρίστησε για την πρόσκληση, διαβεβαίωσε ότι η δημοτική αρχή θα υπερασπιστεί με κάθε μέτρο την καλύτερη διαβίωση των πολιτών του Μοσχάτου αλλά ολόκληρού του λεκανοπεδίου όπου μπορεί να συνεισφέρει και να αγωνιστεί για το καλύτερο.

Το λόγο στην συνέχεια πήρε ο Ρουσέτος Λιβαδάρος, διδάκτορας μηχανικός μεταλλίων, μεταλλουργός μέλος της μόνιμης επιτροπής περιβάλλοντος του ΤΕΕ και μέλος της επιτροπής κατοίκων Κηφισού (σ.σ. και παρακηφίσιος κάτοικος Ν. Φαλήρου).

Στην εισαγωγή του ο Ρ. Λιβαδάρος έδωσε τους όρους της ποιότητας ζωής και βιώσιμης ανάπτυξής. Κατά τον εισηγητή βιώσιμη ανάπτυξη είναι να μπορείς να συνεχίζεις μια δραστηριότητα χωρίς να καταστρέφεις την φυσική της βάση ενώ ποιότητα ζωής σημαίνει άρνηση της υπερκατανάλωσης, σημαίνει ότι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στην υγεία, σε ένα υγιεινό και ευχάριστο περιβάλλον, δικαίωμα στην μόρφωση και τον πολιτισμό, δικαίωμα στην απασχόληση δικαίωμα σε μια καλή κατοικία σε μια σωστή πόλη και κυρίως δικαιοσύνη μεταξύ των ανθρώπων και των λαών.

Δίνοντας την πολιτική και κοινωνική διάσταση του περιβάλλοντος ο εισηγητής χρησιμοποίησε τα λόγια του Μιχάλη Δέγλερη, (σ.σ. επίτιμου προέδρου του Ε τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας).

"Πρέπει να γίνει συνείδηση ότι η οικολογική κρίση πλήττει κυρίως τους εργαζόμενους. Οι προνομιούχοι θα μπορούν πάντοτε να ιδιοποιούνται τα υπολείμματα του φυσικού περιβάλλοντος".

Τρανό παράδειγμα αυτής της αρχής είναι ο Κηφισός που στις περιοχές των πηγών του, που είναι και περιοχές με κατοίκους υψηλών εισοδημάτων, προστατεύεται με προεδρικό διάταγμα, ενώ το κατώτερο τμήμα του ποταμού στις περιοχές του Μοσχάτου και του Νέου Φαλήρου κατοικούν πολίτες χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων, άρα πολίτες δεύτερης κατηγορίας για τον φορέα του έργου, που δεν μετρά η ποιότητα ζωής τους.

Συνεχίζοντας ο εισηγητής αναφέρθηκε στους αγώνες που έχουν δοθεί για την μη κατασκευή του έργου καθώς και για τα προβλήματα που θα παρουσιαστούν από την λειτουργία του έργου.

Τέλος ο Ρ. Λιβαδάρος ανέφερε τα μέτρα που πρέπει να παρθούν για να υπάρξει ελάττωση των επιπτώσεων και που είναι:

1.    Ειδικός έλεγχος και ειδική μελέτη κατασκευής των ηχοπετασμάτων στην υπερυψωμένη λεωφόρο.

2.    Ειδικός έλεγχος και κατασκευή του ασφαλτοτάπητα, όσον αφορά στην ηχοαπορροφητικότητα του. Έλεγχος κατασκευής από δυο εξειδικευμένα εργαστήρια.

3.    Κυκλοφοριακές ρυθμίσεις ώστε να διασφαλίζεται η αποτροπή κυκλοφοριακών συμφορήσεων στην περιοχή Μοσχάτου - Νέου Φαλήρου.

4.    Συνεχείς και σταθεροί έλεγχοι καυσαερίων και ηχορύπανσης.

5.    Παντελής απαγόρευση διέλευσης επικίνδυνων φορτίων.

6.    Απαγόρευση διέλευσης βαρέων οχημάτων κατά τις ώρες κοινής ησυχίας.

7.    Ειδική κατασκευή φωτισμού για να ελαχιστοποιηθεί η φωτορύπανση προς τις παρακείμενες οικίες και διαμερίσματα.

8.    Μελέτη και εφαρμογή μέτρων εναρμόνισης, κατά το δυνατόν, των αισθητικών χαρακτηριστικών του έργου σε σχέση με την κλίμακα και τα χαρακτηριστικά της περιοχής.

9.    Μέτρα για την ελαχιστοποίηση της προσβολής στα χαρακτηριστικά του μικροκλίματος της περιοχής.

10. Πρόβλεψη εξεύρεσης λύσης για τα στάσιμα νερά του Κηφισού, που θα στερούνται πλέον φωτισμό από τον ήλιο.

11. Επιδότηση των κατοίκων των παρακηφίσιων και πρώτων παραλλήλων δρόμων προς των Κηφισό για την τοποθέτηση διπλών υαλοπινάκων και συσκευών κλιματισμού.

12. καθαρισμός από τον αμίαντο του παλαιού εργοστασίου της ΔΕΗ στο Νέο Φάληρο και διαμόρφωσή του σε Κέντρο Πολιτιστικών Δραστηριοτήτων της Νομαρχίας Πειραιά και τοπικών πολιτιστικών σχημάτων.

13. Αγορά τριών τουλάχιστον παραδοσιακών κτισμάτων στο Νέο Φάληρο και το Μοσχάτο, αναπαλαίωση τους και διάθεση τους για πολιτιστικές ή άλλες κοινωνικές χρήσεις.

14. Απαλλοτρίωση δύο ή τριών οικοπέδων για τη δημιουργία χώρων εξυπηρέτησης των κατοίκων. Τέτοιους χώρους έχει ανάγκη η περιοχή (πλατεία, παιδική χαρά, βρεφονηπιακός σταθμός, χώροι στάθμευσης)

15. Εντοπισμός και κλείσιμο από την ΕΥΔΑΠ των παρανόμων συνδέσεων απόρριψης βιομηχανικών και άλλων λυμάτων στον Κηφισό.

16. Εγκατάσταση από την ΕΥΔΑΠ συστήματος αυτόματου ελέγχου και καταγραφής της ρύπανσης των υδάτων στην περιοχή Αγ. Ιωάννη Ρέντη και Μοσχάτου - Νέου Φαλήρου. Στα αποτελέσματα να έχουν άμεση πρόσβαση κατ' αρχήν οι φορείς αυτοδιοίκησης, αλλά και άλλοι ενδιαφερόμενοι φορείς της περιοχής.

17. Να αποκατασταθεί οι κυκλοφοριακές οδικές συνδέσεις μεταξύ Μοσχάτου - Νέου Φαλήρου.

(Σ.σ. να υπενθυμίσουμε ότι τα αιτήματα αυτά έχουν κατατεθεί στην Νομαρχία Πειραιά, στην κοινή συνάντηση που είχαν οι φορείς του Ν. Φαλήρου, η Επιτροπή Κατοίκων Μοσχάτου - Ν. Φαλήρου και η Κίνηση Πολιτών ΚΗΦΙ-SOS με τον Νομάρχη Πειραιά στις 14 Οκτώβρη 2003).

Τον λόγο στην συνέχεια πήρε ο Νίκος Μπελαβίλλας, αρχιτέκτονας λέκτορας στο ΕΜΠ ο οποίος θύμισε ότι πριν από μερικά χρόνια στο δημοτικό συμβούλιο του Πειραιά ο Γιάννης Πολίζος, αντιπρύτανης τότε του ΕΜΠ έθετε ως ανώτερο χρόνο λειτουργίας και εξυπηρέτησης της λεωφόρου Κηφισού τα πέντε χρόνια ζωής.

Η πραγματικότητα ήλθε να διαψεύσει, προς το χειρότερο, αυτή την πρόβλεψη αν λάβουμε υπόψη μας ότι η Αττική οδός στις 24 Δεκεμβρίου του 2003, η οποία έχει όριο στο τέλος της ζωής της 270.000 αυτοκίνητα την ημέρα, έφτασε στα 240.000 αυτοκίνητα την ημέρα, μόλις μερικούς μήνες μετά την έναρξη του έργου.

Η επόμενη ζωή λοιπόν των κατοίκων από δω και πέρα θα είναι χιλιάδες αυτοκίνητα μποτιλιαρισμένα μια και δυο και τρεις φορές την ημέρα στο ύψος του τρίτου ορόφου.

Στην συνέχεια ο εισηγητής εδώ μια κατηγοριοποίηση των ολυμπιακών έργων σε συνδυασμό με την κοινωνική τους χρήση.

• Αθλητικά στάδια σε τετράδες, τριάδες ή και μεμονωμένα. Χώροι αντικοινωνικοί αφιλόξενοι που δεν έχουν καμιά άλλη χρήση.
• Μικρά αθλητικά στάδια που και αυτά είναι αντικοινωνικά και δεν είναι ελεύθεροι χώροι.
• Παράλληλα έργα, που αν και οπαδός του τραμ θεωρεί ότι έγινε κακός σχεδιασμός και κακή κατασκευή με αποτέλεσμα να υπονομευτεί η πραγματική αξία του τραμ ως αντίβαρο στην φιλοσοφία της κυριαρχίας του αυτοκινήτου.

Το μεγάλο πρόβλημα, κατά τον εισηγητή, από τα ολυμπιακά έργα είναι η κατάπτωση του συστήματος αξιών αλλά και η επέκταση της Αθήνας στα Μεσόγεια και το Θριάσιο Πεδίο, που έχουν μετατραπεί σε μια περιβαλλοντική κόλαση.

Στην συνέχεια αναφέρθηκε στην μάχη που δόθηκε, και μάλλον κερδίζεται, στον Πειραιά με το σταμάτημα των έργων στο Πασαλιμάνι.

Ακόμη αναφέρθηκε στο θέμα του πρασίνου που είναι το μόνο ολυμπιακό έργο που δεν έγινε και πρότεινε κοινή δράση όλων των παράλιων περιοχών για να διεκδικήσουν το πράσινο που μας είπαν ότι θα γίνει και δεν έγινε.

Τελευταίος, αλλά όχι έσχατος, εισηγητής στην εκδήλωση ήταν ο Πάνος Τότσικας, αρχιτέκτονας πολεοδόμος, εκπρόσωπος της καμπάνιας ΑΝΤΙ2004, ο οποίος τόνισε ότι οι ολυμπιακοί αγώνες έχουν επίπτωση σε πολλά μέτωπα όπως το κοινωνικό, το ιδεολογικό, το περιβάλλον, στην οικονομία και το μέτωπο των δικαιωμάτων με τρανό παράδειγμα το γίνεται αυτή η συζήτηση και απέναντι να υπάρχουν κλούβες με ΜΑΤ.

Στην συνέχεια αναφέρθηκε στην δράση της Πρωτοβουλίας Πολιτών αλλά και την Καμπάνια Αντι2004.

Αναφέρθηκε ακόμη σε όλους αυτούς που όψιμα έγιναν "αντιστασιακοί", ενώ παράλληλα όλα αυτά τα χρόνια άφηναν το κράτος και τα συμφέροντα ασύδοτα να λυμαίνονται τον πλούτο της χώρας.

Μίλησε για τις αξίες των ολυμπιακών αγώνων που δεν είναι άλλες από την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πολυεθνικών εταιριών, των μεγάλων φαρμακευτικών εταιριών, αλλά και τις εταιρίες που πουλούν συστήματα ασφαλείας, που αποτελεί το καινούριο φρούτο που εμφανίζεται στην Αθήνα το 2004.

Ο εισηγητής σημείωσε ότι για την ασφάλεια των ολυμπιακών αγώνων θα δαπανηθεί τουλάχιστον 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ, έξι φορές περισσότερα από αυτά που δαπανήθηκαν για την ολυμπιάδα της Αυστραλίας. Αναρωτήθηκε δε πόσα προβλήματα θα μπορούσαμε να λύσουμε με αυτά τα χρήματα.

Αναφέρθηκε ακόμη στην προσπάθεια υπερεκμετάλλευσης του αστικού και περιαστικού χώρου, του περιβάλλοντος.

Διευκρίνισε δε ότι όλοι μας θέλουμε να εκμεταλλευτούμε το χώρο που μας ανήκει, είτε είναι το οικόπεδο μας, είτε λέγεται οτιδήποτε.

Σήμερα οι ολυμπιακοί αγώνες αποτελούν ένα στοιχείο αυτής της αναπαραγωγής της ιδεολογίας της εκμετάλλευση του χώρου με αποτέλεσμα να υπάρχει μια τσιμεντοποίηση των ελεύθερων χώρων και μια πλασματικοί ανάπτυξή που στηρίζεται στην ανάπτυξη και μόνο του κατασκευαστικού τομέα.

Στην συνέχεια ο εισηγητής αναφέρθηκε στην "ανάπτυξη" στο όνομα των ολυμπιακών αγώνων ενός συστήματος μαρίνων στο παραλιακό μέτωπο παρόλο που η ίδια η κυβέρνηση έλεγε πριν από αυτούς, ότι η περιοχή είναι κορεσμένη. Αναφέρθηκε ακόμη στην εκμετάλλευση από μεγαλοεπιχειρηματίες της κατάστασης αυτή με την απόσπαση κρατικής περιουσίας είτε για "ανάπλαση" της, βλέπε Καραϊσκάκη είτε για παράπλευρη εκμετάλλευση της.

Τόνισε τον ρόλο που παίζει η Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα (ΕΤΑ) στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, αλλά και τις πιέσεις που άσκησε η εκκλησία για να της δοθούν προνόμια και να εκμετάλλευση ως επιχειρηματίας την περιουσία που έχει στο Π. Φάληρο (Ριζάρειο) αλλά και στο Καβούρι και σε άλλες περιοχές του παραλιακού μετώπου.

Σημείωσε ότι οι ολυμπιακοί αγώνες ήταν μια χρυσή ευκαιρία για κάποια συμφέροντα, τόσο των διεθνών πολυεθνικών εταιριών και συμφερόντων, αλλά και στην Ελλάδα του κατασκευαστικού τομέα, και όχι μόνο, π.χ. ο κύριος Λάτσης πήρε το δημοσιογραφικό χωριό δίπλα στο ΟΑΚΑ, ο κύριος Κόκαλης πήρε ένα εμπορικό κέντρο που λέγεται γήπεδο Ολυμπιακού το Καραϊσκάκη, και όλοι οι μεγάλοι επιχειρηματίες έχουν πάρει από κάποια πράγματα.

Τελικά οι ολυμπιακοί αγώνες συνέβαλαν επί της ουσίας στην αναδιανομή του δημόσιου χώρου στην Αττική και την ιδιωτικοποίηση του.

Ο εισηγητής κατέληξε ότι, δυστυχώς, όσοι αγωνίσθηκαν για να μην πάρουμε τους ολυμπιακούς αγώνες και στην συνέχεια για να τους δώσουμε πίσω σήμερα αισθάνονται δικαιωμένοι γι αυτόν τον αγώνα και αυτή την θέση.

Τα τρία χρόνια χάθηκαν γιατί η κυβέρνηση Σημίτη είχε ως επιλογή την είσοδο στην ΟΝΕ και όχι τους ολυμπιακούς αγώνες και δεν διέθεσε κονδύλια γι αυτούς.

Σήμερα θα πρέπει να σταθούμε στα προβλήματα και να αγωνιστούμε για να περισώσουμε ότι μπορεί να περισωθεί και όχι να τα αφήσουμε για αύριο ή για τον Σεπτέμβρη.

Μίλησαν μεταξύ άλλων κάτοικοι του Μοσχάτου και εκπρόσωποι φορέων:

Ο Θόδωρος Πουντίδης, δημοτικός Σύμβουλος, που αναφέρθηκε στις ευθύνες και την απουσία του δήμου αλλά και για την πολιτική πλευρά του θέματος ολυμπιακοί αγώνες.

Ο Γιάννης Ελευθερώτης που μίλησε για την περίπτωση του Κλαυσίδωνα στον Βόλο που αντιμετωπίζεται και αυτός όχι ως ποτάμι αλλά ως χώρος για να γίνει ένας ακόμη δρόμος, από τους Οικολόγους Πράσινους ο Κώστας Ζαχάρωφ από την Πρωτοβουλία κατοίκων Καλλιθέας, που μετέφερε στους συγκεντρωμένους τα προβλήματα που δημιουργούν τα ολυμπιακά έργα στο δήμο της Καλλιθέας και τους προβληματισμούς των ενεργών πολιτών του δήμου για την μεταολυμπιακή χρήση και τα περιβαλλοντικά προβλήματα, ο Νίκος Σελλάς, που αναφέρθηκε στην εμφάνιση της αστυνομίας αλλά και την συγκυριακή ενασχόληση του δήμου με την μεταταολυμπιακή χρήση των έργων αλλά και για τις ευθύνες της δημοτικής αρχής γι αυτά τα έργα, ο Νίκος Ματσαρέας που αναφέρθηκε τόσο στα περιβαλλοντικά προβλήματα και την αλλοίωση της πόλης τα τελευταία πενήντα χρόνια αλλά και για τα άλλα προβλήματα που ταλανίζουν το δήμο, όπως για την ανεργία, τα ναρκωτικά και τους οικονομικούς μετανάστες και την ανάγκη ενσωμάτωσης τους στο κοινωνικό σύνολο, αλλά και για την ευθύνη των πολιτών.

Ο Απόστολος Αλωνιάτης από την Κίνηση Πολιτών ΚΗΦΙ-SOS, ο οποίος ενημέρωσε τους παρευρισκόμενους για την προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας και την απορριπτική εισήγηση, για τα ολυμπιακά έργα στην παραλία και τους κινδύνους που εγκυμονούν αν δεν κινητοποιηθούν οι κάτοικοι, για την ανάγκη συντήρησης του υδραυλικού έργου του Κηφισού αλλά και την αναγκαιότητα της πάλης για να φύγουν οι κάμερες παρακολούθησης από την παραλιακή και την λεωφόρο Κηφισού. Αναφέρθηκε ακόμη στις ευθύνες τις τοπικής αυτοδιοίκησης.

Ο Διονύσης Φάκος που εξέφρασε την συμφωνία του στους ολυμπιακούς αγώνες ως μοχλό ανάπτυξης της οικονομίας και εξέφρασε τις σκέψεις του για το τι θα γίνουν οι αθλητικές εγκαταστάσεις αλλά και η παραλία μετά τους αγώνες.

Τέλος κάτοικος του Μοσχάτου έθεσε το θέμα της ανάγκης δράσης χαιρέτησε την ίδρυση της Μεσοποταμίας και ευχήθηκε να μην γίνει δημοτική παράταξη. Ακόμη έθεσε τα προβλήματα του Μοσχάτου, ως μία περιοχή μεταβιομηχανική με χιλιάδες προβλήματα που έχει γυρίσει την πλάτη της στην θάλασσα και θεωρεί ότι είναι θετικό που υπάρχουν ρομαντικοί άνθρωποί που θέλουν να θυμούνται το Μοσχάτο του χτες και αγωνίζονται για να μην χαθεί εντελώς.

Το κλείσιμο τις εκδήλωσης έκαναν ο Πάνος Τότσικας και ο Ηλίας Γιαννίρης.

Ο Π. Τότσικας επισήμανε ότι την ευθύνη για τα περιβαλλοντικά προβλήματα έχουν όλοι οι πολίτες και όχι μόνο το μεγάλο κεφάλαιο, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι αν προταθεί να αυξηθεί ο συντελεστής δόμησης στο 3 όλοι οι κάτοικοι θα τρέξουν να συμφωνήσουν αγνοώντας τις επιπτώσεις.

Ακόμη αναφέρθηκε στην κατάργηση ενός όπλου που είχε ο πολίτης, το Συμβούλιο της Επικρατείας, που με πολιτικές παρεμβάσεις κάνει τα στραβά μάτια σε εγκλήματα που γίνονται στο περιβάλλον.

Τέλος προσπάθησε να προσδιορίσει ποιος είναι ο εισβολέας στην Μεσοποταμία και αναφέρθηκε στην απουσία και την αδράνεια της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Ο Ηλίας Γιαννίρης αναφέρθηκε στις παρεμβάσεις που έχουν γίνει και στο μηχανισμό που έχει στήσει το κράτος για το ξεπούλημα της δημόσιας γης. Ακόμη αναφέρθηκε στην ΕΤΑ και της προνομιακές παραχωρήσεις που έχει κάνει το κράτος σε αυτήν και μέσω αυτής στο ιδιωτικό κεφάλαιο αφού του επιτρέπει να αγοράσει προνόμια, κατάληψη δημόσιας γης, ανέγερση οικοδομών σε αιγιαλό κλπ.

Όσο αφορά τα ολυμπιακά έργα ανέφερε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για την κοροϊδία της ολυμπιάδας. Ο δήμος της Αθήνας, που είναι ο μοναδικός διοργανωτής των ολυμπιακών αγώνων έχει προσφύγει στο ΣτΕ για τον προαστιακό σιδηρόδρομο και έχει πάρει ομόφωνη απόφαση κατά της κατασκευής του έργου στο Σχινιά. Αυτό δείχνει το μέτρο της κοροϊδίας αλλά και τους λόγους που γίνονται οι ολυμπιακοί αγώνες.

Τέλος ανέφερε ότι η καταστροφή στον Κηφισό έγινε γιατί θα έπρεπε να γίνουν απαλλοτριώσεις, που θα ήταν το μεγαλύτερο κόστος στον έργο. Αντίθετα στην Αττική οδό, που είναι ένα ιδιωτικό έργο, δόθηκαν χρήματα από το κράτος για απαλλοτριώσεις.

Ο Ηλίας Γιαννίρης έκλεισε την συζήτηση κάνοντας την επισήμανση προς των πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου, ότι το να πάρεις μια απόφαση ενάντια σε κάποιο έργο δεν είναι αυτό που μετρά αλλά το τι πράττεις τι ενέργειες κάνεις ενάντια σε αυτό το έργο.

http://www.asda.gr/elxoroi/Mosxato.htm

https://athens.indymedia.org/post/241156/