Η ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΟΥ ΜΟΣΧΑΤΟΥ
"ΜΕΣΟΠΟΤΑΜΙΑ" ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΚΑΛΕΙ ΟΣΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΝΑ
ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΟΥΝ
Ιωάννα Κοκκίνη
Μεσοποταμία ονομάστηκε
η περιοχή μεταξύ των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη. Υπήρξε πολύ γόνιμη και γι' αυτό
το λόγο γνώρισε σημαντική ανάπτυξη κατά την αρχαιότητα αλλά και αργότερα. Η
Μεσοποταμία θεωρείτο ευλογημένος τόπος. Ακόμη και σήμερα, το όνομά της προκαλεί
θετικούς συνειρμούς. Εμπνεόμενη από τους παραπάνω συμβολισμούς, μια κίνηση
πολιτών από το Μοσχάτο αποφάσισε να ονομαστεί Μεσοποταμία, η “Αττική
Μεσοποταμία¨. Ο συσχετισμός είναι προφανής. Κατ' αρχάς, ο δήμος Μοσχάτου
οριοθετείται από δύο ποτάμια, τον Κηφισό και τον Ιλισό, που τον χωρίζουν από το
Νέο Φάληρο και την Καλλιθέα. Προχωρώντας παραπέρα το συμβολισμό, η ομάδα αυτή
θέλει να αποτελέσει το πλαίσιο γόνιμου διαλόγου και προβληματισμού. Να δώσει
την ευκαιρία σε απλούς πολίτες να εκφραστούν πάνω σε ζητήματα που τους αφορούν
άμεσα, αλλά συνήθως περιορίζονται σε ρόλο απλού παρατηρητή.
Δημιουργία κίνησης
Καταρρίπτοντας την
επικρατούσα λογική που θέλει τον πολίτη να έχει δικαίωμα λόγου για τα δημόσια
πράγματα μόνο μέσα από κομματικά μορφώματα, μια ομάδα απλών πολιτών από το
Μοσχάτο καλεί τους συνδημότες της, και όχι μόνο, να συμμετάσχουν σε συζητήσεις
και εκδηλώσεις ποικίλου περιεχομένου. Οι πρωτεργάτες αυτής της κίνησης
προέρχονται από ετερόκλητους πολιτικούς χώρους και έχουν σαν συνδετικό κρίκο
τις προοδευτικές τους πεποιθήσεις. Πρόκειται για ανήσυχους και
ευαισθητοποιημένους ανθρώπους με πολιτικό παρελθόν, οι οποίοι, αφού απογοητεύτηκαν
από την τροπή που πήραν τα πράγματα, αποτραβήχτηκαν από τα κοινά για κάποιο
διάστημα. Τώρα ένιωσαν την ανάγκη να επιστρέψουν, όχι με τη μορφή πολιτικής
οργάνωσης ή σχήματος, αλλά περισσότερο σαν μια ομάδα συνειδητοποιημένων
ανθρώπων που θέλουν να ακουστεί η φωνή τους. Φιλοδοξία τους είναι να βρεθούν με
άλλους ανθρώπους που να μοιράζονται τις ανησυχίες και τα ενδιαφέροντά τους, να
συζητήσουν και να παρέμβουν εν τέλει, με τον τρόπο τους, στα δημόσια πράγματα.
Όπως λένε και οι ίδιοι, "διεκδικούμε απλά την ευχαρίστηση να κάνουμε
ενδιαφέροντα πράγματα μαζί, τη μεγάλη ευχαρίστηση του να συναντηθούμε".
Οι αρχικές συναντήσεις
της ομάδας έγιναν την περασμένη άνοιξη κι από τότε περίπου εκατό άτομα
ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα τους. "Ακράδαντη πεποίθησή μου είναι ότι το ένα
βήμα φέρνει το άλλο. Το έχω δει να συμβαίνει", μου είπε ο Χάρης Παπαδόπουλος, δάσκαλος στο
επάγγελμα, και ένας από τους πρωτεργάτες της κίνησης. Ίσως δεν είναι τυχαίο ότι
τα περισσότερα μέλη της Μεσοποταμίας προέρχονται από τον εκπαιδευτικό χώρο. Πρόκειται
για πολύ δραστήριους ανθρώπους οι οποίοι αποφάσισαν να αφιερώσουν χρόνο σε κάτι
που πιστεύουν ότι αξίζει τον κόπο. Μιλώντας με το Χάρη Παπαδόπουλο είδα έναν
άνθρωπο αποφασισμένο. Παρότι αναγνωρίζει τις δυσκολίες του εγχειρήματος, τα όσα
έχει δει μέχρι στιγμής τον κάνουν να αισιοδοξεί. "Στόχος μας είναι μέσα
από μια συλλογική κίνηση ανθρώπων να αναδειχθούν θέματα και να οργανωθούν
δραστηριότητες. Θέλουμε να δείξουμε ότι υπάρχουμε, να ακουστεί η φωνή μας. Η
απήχηση των πρώτων εκδηλώσεων μας εξέπληξε ευχάριστα. Ενδιαφέρθηκαν πολλοί
άνθρωποι και αναπτύχθηκε μια δυναμική που δεν τη φανταζόμασταν. Λοιπόν, όλα
είναι ανοιχτά και μπορούν να γίνουν. Καλούμε όλους όσους αγγίζει η προσπάθειά
μας, να επικοινωνήσουν μαζί μας για να δημιουργήσουμε όλοι μαζί κάτι δημιουργικό.
Ας μην αφήσουμε τα πράγματα να ακολουθήσουν την πεπατημένη της αδράνειας και
της φθοράς". Ωστόσο, ο Χάρης Παπαδόπουλος εξέφρασε και την ανησυχία του
για την έλλειψη ενδιαφέροντος από πλευράς νέων. "Στο κάλεσμά μας
ανταποκρίθηκαν μέχρι στιγμής άνθρωποι ήδη προβληματισμένοι με παρελθόν παρόμοιο
με το δικό μας. Η Μεσοποταμία είναι ανοιχτή σε όλους όσοι νιώθουν την ανάγκη να
μιλήσουν για θέματα που τους απασχολούν". Βασικός στόχος αυτή τη στιγμή
για την οργάνωση είναι να βρεθεί ένας μόνιμος χώρος που θα φιλοξενεί τις
εκδηλώσεις τους και θα μπορούν να συναντιούνται για να συζητούν και να
οργανώνουν τη δράση τους.
Με τη Μεσοποταμία
γίνεται πλέον πραγματικότητα το παρακάτω σενάριο ρομαντικής -μέχρι πρότινος-
φαντασίας. Δίνεται η ευκαιρία σε ανθρώπους που προέρχονται από ένα ευρύ φάσμα
ιδεολογικών χώρων, κυρίως αριστερής κατεύθυνσης, να γνωριστούν και να κάνουν
μαζί πράγματα. Δημιουργείται ένας χώρος διαλόγου και δράσης. Μπορεί ο καθένας
να λάβει μέρος σε συζητήσεις για θέματα τοπικού ενδιαφέροντος και διαλέξεις, να
παρακολουθήσει κινηματογραφικές προβολές, θεατρικές παραστάσεις και εκθέσεις ή
να συμμετάσχει σε εκδρομές, ξεναγήσεις και επισκέψεις. Ακόμη, στον καθένα
δίνεται η δυνατότητα να παρακολουθήσει πολιτικές εκδηλώσεις σχετικά με θέματα
που αποσιωπούν τα κυρίαρχα ΜΜΕ (π.χ. διαχωρισμός εκκλησίας και κράτους,
ρατσισμός/ξενοφοβία, εθνικισμός και Κυπριακό), καθώς και να συζητήσει πάνω σε
ευαίσθητα κοινωνικά θέματα, όπως ναρκωτικά, πορνεία, κ.α. Για του λόγου το
αληθές, η Μεσοποταμία πραγματοποίησε το καλοκαίρι μία συζήτηση με θέμα "Τα
Ολυμπιακά έργα στο φαληρικό όρμο. Η μετέπειτα χρήση τους. Οι ελεύθεροι
χώροι", στην οποία συμμετείχαν πολιτικοί μηχανικοί και αρχιτέκτονες, καθώς
και ο δημοσιογράφος Γιώργος Βότσης. Επίσης το Σεπτέμβρη οργανώθηκε εκδρομή στο
Βουραϊκό, ενώ την περασμένη Δευτέρα έγινε εκδήλωση για το ρατσισμό, η οποία
προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον. Η επόμενη συζήτηση που θα διοργανωθεί από τη
"Μεσοποταμία" μέσα στην ερχόμενη άνοιξη θα έχει σαν θέμα τα
μεταλλαγμένα, ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει πολύ τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης
τον τελευταίο καιρό και αγγίζει τον καθένα.
Μια επιτυχημένη εκδήλωση για το ρατσισμό
Την περασμένη Δευτέρα
13 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε στο Δημαρχείο του Mοσχάτου, με πρωτοβουλία της
κίνησης πολιτών "Μεσοποταμία", ανοιχτή συζήτηση για το ρατσισμό και
την ξενοφοβία στην ελληνική κοινωνία (η πολύ πετυχημένη αφίσα της εκδήλωσης
δημοσιεύτηκε και στο προηγούμενο φύλλο της "Εποχής"). Η συζήτηση
προσέλκυσε 100 περίπου άτομα και παρουσίασε μεγάλο ενδιαφέρον. Ομιλητές ήταν ο
Σουλεϊμάν Κάστρο, οικοδόμος, μετανάστης από τη Συρία, ο Δημήτρης Λεβαντής,
δικηγόρος και γραμματέας της οργάνωσης "SOS Ρατσισμός" και ο Κωστής
Παπαϊωάννου, εκπαιδευτικός και πρώην Πρόεδρος του ελληνικού τμήματος της
Διεθνούς Αμνηστίας. Βασικός στόχος των ανθρώπων που οργάνωσαν την εκδήλωση ήταν
να μην αποτελέσει ακόμη μία συζήτηση για τους μετανάστες ερήμην τους. Θίχτηκαν
ερωτήματα όπως, ποιος ο ρόλος των ΜΜΕ και πώς αυτά παρουσιάζουν το θέμα, ποια
είναι η ευθύνη του καθενός, ποιος ο ρόλος της εκπαίδευσης ως προς το ζήτημα,
ποιος είναι ο κρυφός ρατσισμός, αυτός που ο καθένας μας μπορεί να εκφράζει,
χωρίς να το συνειδητοποιεί. Δύο πολύ σημαντικά σημεία που τονίστηκαν ήταν ότι,
πρώτον, ανεξαρτήτως μεταναστών, ο καθένας μπορεί να πέσει θύμα ρατσισμού στην
καθημερινότητά του, και δεύτερον, ότι η συμβίωση μεταναστών και Ελλήνων
αποτελεί πλέον μια αναπόφευκτη εξέλιξη, είναι μια πραγματικότητα. Γι' αυτό θα
ήταν προτιμότερο να σκεφτόμαστε πώς θα ενσωματωθούν οι μετανάστες στην ελληνική
κοινωνία όσο το δυνατόν πιο ομαλά, παρά πώς θα τους διώξουμε. Γιατί με την
ξενοφοβία προβάλλουμε ουσιαστικά το μίσος μας πάνω σε μια σημαντική μερίδα του
πληθυσμού, την οποία αυτόματα περιθωριοποιούμε.
ΕΠΟΧΗ 19-12-2004
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου