Ενημέρωση από την εκδήλωση «Το να χέρι νίβει τ’άλλο»
Εκδήλωση - Συζήτηση ( Το ένα χέρι νίβει το άλλο ) - Εισηγήσεις, διάρκεια 26:12
Με μεγάλη συμμετοχή κόσμου που συμμετέχει σε δομές και δίκτυα αλληλεγγύης πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 8/10 η εκδήλωση«Το ΄να χέρι νίβει τ ‘άλλο – Οι δομές αλληλεγγύης μπροστά στο στοίχημα της συμμετοχής». Μια πλούσια συζήτηση στον φιλόξενο χώρο του «Σπιτιού της Μεσοποταμίας» που όλοι και όλες την είχαμε ανάγκη για να ανταλλάξουμε εμπειρίες και προβληματισμούς αλλά κυρίως για να πάρουμε θάρρος να συνεχίσουμε τις δράσεις μας.
Στο σύντομο άνοιγμα της κουβέντας από τους εισηγητές τονίστηκε πως ο αρχικός στόχος των δομών και των δικτύων αλληλεγγύης ήταν η έμπρακτη στήριξη όσων πλήττονται περισσότερο από την κρίση μέσω της δημιουργίας συλλογικοτήτων στις γειτονιές, δημιουργίας πυρήνων αλληλεγγύης, αντίστασης και αυτενέργειας. Συλλογικοτήτων που μπορεί να εξαπλώθηκαν την περίοδο της οικονομικής κρίσης αλλά ήρθαν για να μείνουν, αποτελώντας ένα υπαρκτό παράδειγμα των κυττάρων της νέας κοινωνίας που θέλουμε να χτίσουμε, βασισμένες στην κουλτούρα της συνεργασίας, της αλληλοστήριξης, της αντίστασης. Αυτή η διαφορά στη μεθοδολογία είναι που κάνει τις δομές και τα δίκτυα αλληλεγγύης να διαφέρουν από άλλες αποσπασματικές ενέργειες στήριξης συμπολιτών μας. Στη συνέχεια έγινε η παρουσίαση της Τράπεζας Χρόνου της Μεσοποταμίας και του Αλληλέγγυου Εκπαιδευτηρίου καθώς και τα βήματα ανάπτυξής του. Ως προς την κατεύθυνση της εμπλοκής του κόσμου που στηρίζεται από το εκπαιδευτήριο παρουσιάστηκε η πρωτοβουλία που έχει πάρει το Εκπαιδευτήριο όπου κάθε 3 μήνες οι μαθητές, οι καθηγητές και τα μέλη του δικτύου κάνουν συνέλευση, συζητούν την πορεία του αλληλέγγυου εκπαιδευτηρίου και αποφασίζουν από κοινού την οργάνωση μιας ανταποδοτικής δράσης. Οι ανταποδοτικές δράσεις δεν κατευθύνονται κυρίως και μόνο προς την Τράπεζα Χρόνου αλλά και προς/με όλη την τοπική κοινωνία.
Στην πορεία άνοιξε η συζήτηση με την κατάθεση εμπειριών και προβληματισμών σχετικά με το πώς προσεγγίζουμε το ζήτημα της ενεργοποίησης και εμπλοκής του κόσμου που στηρίζεται αλλά και τρόπους που έχουν δοκιμαστεί επιτυχώς ή ανεπιτυχώς.
Προσεγγίσεις του ζητήματος:
Όπως αναμέναμε τα διαφορετικά γεωγραφικά, κοινωνικά και πολιτικά χαρακτηριστικά των γειτονιών αλλά και η πολυμορφία των δράσεων κάθε συλλογικότητας οδηγεί και σε διαφορετικές προσεγγίσεις.
Κάποιες συλλογικότητες έβαλαν ως προϋπόθεση εξ αρχής τη συμμετοχή του κόσμου στις δράσεις ( π.χ συλλογή τροφίμων από σούπερ μάρκετ ) γιατί έτσι θεωρείται ότι θα δημιουργηθεί η συνειδητοποίηση της συλλογικής δράσης και της μη ανάθεσης ενώ άλλες συλλογικότητες θεώρησαν πως δε μπορεί να μπει ως προϋπόθεση και ότι δε λειτουργεί. Την ίδια στιγμή θεωρούν πως οι δράσεις δε χρειάζεται να έχουν στενά ανταποδοτικό χαρακτήρα αλλά να γίνεται δουλειά με επιμονή και υπομονή προς αυτή την κατεύθυνση έτσι ώστε ο κόσμος να συνειδητοποιεί με τον καιρό την αναγκαιότητα της ενεργής συμμετοχής του. Στη συνέχεια τονίστηκε ότι για να σταματήσει στην πράξη ο διαχωρισμός «ωφελούμενου-εθελοντή» είναι χρήσιμο και τα μέλη των δομών να μην κρύβουν τα δικά τους προβλήματα και τις δικές τους αδυναμίες αλλά να συγχρωτίζονται ως ίσοι προς ίσους και με αυτό τον τρόπο να επιβεβαιώνεται στην πράξη η ισότιμη συμμετοχή στη συλλογικότητα και στις διαδικασίες/δράσεις. Επίσης τονίστηκε ότι και τα μέλη των δομών δεν είναι όλα «εκπαιδευμένα» ή «έτοιμα» να αντιμετωπίσουν όλα όσα βιώνουν από την καθημερινή συναναστροφή τους με τον κόσμο και ότι θέλει και προσωπική δουλειά πάνω σ αυτό.
Κοινός τόπος όλων ήταν ότι χρειάζεται επιμονή και επιμονή, είναι μια μόνιμη διαδικασία σε εξέλιξη και δεν υπάρχει συνταγή προφανώς. Βασικό όμως είναι να παραμένει προτεραιότητα στις δομές έτσι ώστε πάντα να δοκιμάζονται νέοι τρόποι και μεγάλη σημασία έχει η επαφή με τον κόσμο των μελών του δικτύου διότι εκείνοι/ες είναι εκείνοι/ες που με τη στάση τους γίνονται φορείς αυτής της νέας λογικής.
Δράσεις που έχουν γίνει:
Δοκιμάστηκε κάποιοι ειδικοί θεραπευτές να προσεγγίσουν τον κόσμο που στηρίζεται από δομές να συζητήσουν και να μπει το ζήτημα της εμπλοκής του αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Δοκιμάστηκε με επιτυχία να καλέσουν τον κόσμο που λαμβάνει στήριξη να βάψουν την πλατεία και τα παγκάκια της περιοχής. Η δράση έφερε πολύ μεγάλη χαρά στην ομάδα, ενθάρρυνε τους εθελοντές και ο κόσμος έδειξε ενδιαφέρον αυτές οι κινήσεις να συνεχιστούν.
Κόσμος πηγαίνει για τρόφιμα στα σούπερ μάρκετ μαζί με τα μέλη της συλλογικότητας, σπάνε την ανάθεση στην πράξη και γίνονται συμμέτοχοι όλης της διαδικασίας.
Κόσμος εμπλέκεται και σε άλλες δράσεις στην περιοχή όχι απαραίτητα στις δράσεις της ίδιας δομής αλλά δικτυώνεται με άλλες πρωτοβουλίες που πιθανό να έχουν δράσεις σε πεδία που να ενδιαφέρουν περισσότερο τον κόσμο.
Η δημιουργία ομάδων εντός της συλλογικότητας είναι κάτι που έχει δοκιμαστεί με επιτυχία π.χ ομάδες ανέργων και ομάδα στεκιού όπου μπορούν να παίρνουν και δικές τους πρωτοβουλίες για πιο ειδικά θέματα ( π.χ παρέμβαση στα λεωφορεία για τη δωρεάν μετακίνηση των ανέργων )
Όταν υπάρχει στέκι/χώρος τα πράγματα είναι πιο εύκολα διότι υπάρχει σταθερό σημείο συνάντησης αλλά και χώρος για νέες δράσεις
Να γίνονται δράσεις και πέρα από τα όρια των δράσεων των δομών όπως π.χ πρωτοβουλίες στα πλαίσια της αλληλέγγυας οικονομίας ή όπως ο πανελλήνιος διαγωνισμός διηγήματος με θέμα την αλληλεγγύη.
Γενικά ο κόσμος των δομών θα ήθελε να γίνονται συχνότερα τέτοιες συναντήσεις έτσι ώστε να ανταλλάσσονται εμπειρίες, επίσης το επίδικο είναι ο όρος «ωφελούμενος» ή «στηριζόμενος» να αντικατασταθεί από τον όρο αλληλέγγυος ή ακόμα και συναγωνιστής.
Εκδήλωση - Συζήτηση ( Το ένα χέρι νίβει το άλλο ) - Εισηγήσεις, διάρκεια 26:12
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου