Με θλίψη αποχαιρετάμε την Αμαλία Βασιλακάκη, μια από τις πρωτεργάτριες της Κίνησης Πολιτών Μοσχάτου «Μεσοποταμία», με δυναμική και σταθερή παρουσία στην εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας σε μετανάστες, στα «πίσω θρανία» και στο στέκι μεταναστών, έναν ενεργό άνθρωπο στους αγώνες της πόλης μας και τους αγώνες για τα ανθρώπινα, τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα.
Η κηδεία θα γίνει την Παρασκευή 27/9 στις 13:45 στο Γ΄ Νεκροταφείο Αθηνών (Γρ. Λαμπράκη, Νίκαια- στη μικρή εκκλησία). Η οικογένεια επιθυμεί αντί στεφάνων να δοθούν τα χρήματα, ως οικονομική ενίσχυση στο Αλληλέγγυο Σχολείο Μεσοποταμίας.
Η κηδεία θα γίνει την Παρασκευή 27/9 στις 13:45 στο Γ΄ Νεκροταφείο Αθηνών (Γρ. Λαμπράκη, Νίκαια- στη μικρή εκκλησία). Η οικογένεια επιθυμεί αντί στεφάνων να δοθούν τα χρήματα, ως οικονομική ενίσχυση στο Αλληλέγγυο Σχολείο Μεσοποταμίας.
Είναι το τελευταίο μάθημα της Αμαλίας προς όλες και όλους μας…
Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΟΥ
(του Μιχάλη Κατσαρού)
(του Μιχάλη Κατσαρού)
Αντισταθείτε σ’ αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι και λέει: «καλά είμαι εδώ».
Αντισταθείτε σ’ αυτόν που γύρισε πάλι στο σπίτι και λέει: «Δόξα σοι ο Θεός».
Αντισταθείτε
στον περσικό τάπητα των πoλυκατοικιών
στον κοντό άνθρωπο του γραφείου
στην εταιρεία «εισαγωγαί- εξαγωγαί»
στην κρατική εκπαίδευση
στο φόρο
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε
σ’ αυτόν που χαιρετάει απ’ την εξέδρα ώρες ατέλειωτες τις παρελάσεις
στον πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε
στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες
σ’ όλα τ’ ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι
σ’ αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει
έντυπα αγίων λίβανον και σμύρναν
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε πάλι σ’ όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι
σ’ όλους που γράφουν λόγους για την εποχή δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα
στις κολακείες τις ευχές τις τόσες υποκλίσεις
από γραφιάδες και δειλούς για το σοφό αρχηγό τους.
Αντισταθείτε στις υπηρεσίες των αλλοδαπών και διαβατηρίων
στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη διπλωματία
στα εργοστάσια πολεμικών υλών
σ’ αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια
στα θούρια
στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους
στους θεατές
στον άνεμο
σ’ όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς
στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας
ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ αντισταθείτε.
Τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε προς την Ελευθερία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου